Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/4919 Esas 2021/1345 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4919
Karar No: 2021/1345
Karar Tarihi: 17.02.2021

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/4919 Esas 2021/1345 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan hüküm giydiğini ve cezasının TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62/1, 58/9, 53, 63 maddeleri uyarınca verildiğini belirtmiştir. Ancak sanık hakkında tayin olunan cezanın süresi itibariyle yasal şartları oluşmadığından sanık müdafiinin duruşma istemi reddedilmiştir. Mahkeme, sanığın ByLock kullanıcısı olduğuna dair ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme tutanağı getirtilmeden karar verilmesinin sonuca etkili olmadığını, diğer delillerin atılı suçun sübutu açısından yeterli görüldüğünü belirtmiştir. Mahkeme, yapılan yargılama sürecinin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğini ve aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği sonucuna varmıştır. Mahkeme, sanık müdafinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmemesi sebebiyle temyiz davasının esastan reddiyle hükümlerin onanmasına karar vermiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nin 62/1, 58/9, 53,

16. Ceza Dairesi 2020/4919 E. , 2021/1345 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : Yargıtay bozma ilamı üzerine Ankara Bölge Adliye
Mahkemesi 21. Ceza Dairesinin 16.11.2018 tarih
2018/150E - 2018/53K sayılı ilamının kaldırılarak
TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın
62/1, 58/9, 53, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet

İlk Derece Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle;
Sanık hakkında tayin olunan cezanın süresi itibariyle yasal şartları oluşmadığından, sanık müdafiinin duruşma isteminin CMK"nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre yapılan temyiz incelemesi sonunda dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın ByLock kullanıcısı olduğuna dair ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme tutanağı getirtilmeden karar verilmesi diğer delillerin atılı suçun sübutu açısından yeterli görülmekle sonuca etkili bulunmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Konya 7. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.