Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/5383 Esas 2020/4280 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Suç tarihi itibariyle 15-18 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan TCK’nın 116/4. ve 31/3. maddelerinde tanımlanan iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu için öngörülen cezanın üst sınırına göre aynı Kanun’un 66/1-e, 66/2, 67/4. maddelerinde öngörülen 7 yıl 12 aylık olağanüstü zamanaşımının, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 31.10.2013 tarihi itibariyle durduğu ve suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içerisinde işlediği kasıtlı suçtan dolayı verilen hükmün kesinleşmiş olması karşısında, denetim süresi içerisindeki suçun işlendiği 29.01.2014 günü yeniden işlemeye başladığı nazara alındığında, suçun işlendiği tarih olan 23/01/2006 tarihinden karar tarihine kadar geçtiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE,
2- Hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Mahkemece eylemin oluşa ve dosya kapsamına uygun şekilde hırsızlık suçu olarak kabulüne ve temel ceza tayininden sonraki uygulamaların da hırsızlık suçuna ilişkin olarak yapılmasına karşın hükümde temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin TCK’nın 142/1-b maddesi yerine 116/2-4 olarak gösterilmesi ve yaş küçüklüğü nedeniyle indirim yapılırken, 5237 sayılı TCK’nın 31/3. maddesi yerine uygulama maddesinin TCK’nın 313. maddesi olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hatalar kabul edilmiş; yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
19.06.2007 tarihinde suça sürüklenen çocuk hakkında verilen 1 yıl 2 ay 13 gün hapis cezasının TCK’nın 51. maddesi gereği ertelenmesine karar verildiği, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyizi üzerine 13.10.2009 tarihinde Yargıtay 6. Ceza Dairesi’nin bozma kararı verdiği ve bu bozma ilamına uyularak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, denetim süresi içinde kasıtlı suç işleyen suça sürüklenen çocuk hakkında hükmün aynen 1 yıl 2 ay 13 gün hapis cezası olarak açıklanmasına karar verilerek, bozma öncesi verilen erteleme hükmünün 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuk lehine kazanılmış hak teşkil ettiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; suça sürüklenen çocuğun kazanılmış hakkı gözetilerek bozma öncesi hükmedildiği şekilde suça sürüklenen çocuk hakkında verilen 1 yıl 2 ay 13 gün hapis cezasının ertelenmesine ve TCK’nın 51/3 maddesi gereğince suça sürüklenen çocuğun 1 yıl 2 ay 13 gün süre ile denetime tabi tutulmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/03/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.