Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/776 Esas 2016/9455 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Hasımsız olarak görülen davada ... 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 06/07/2015 tarih ve 2014/1381-2015/585 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirketin ticari işletmesinde 07/12/2014 tarihinde meydana gelen yangın nedeniyle müvekkili şirketin 2012 Kasım ayında basılan irsaliyeli fatura serisinden bir kısım boş faturaların, 2013 Ağustos ayında basılan fatura serisinden bir kısım boş faturalar ve boş irsaliyeli faturaların ve 2013 Mart ayında basılan sevk irsaliyesinden bir kısım dolu ve/veya boş sevk irsaliyelerinin zayi olduğunu ileri sürerek zayi belgesi verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; boş fatura ve irsaliye faturalarına zayi belgesi verilemeyeceği, dolu olduğu iddia edilen sevk irsaliyelerinin ise varlığının ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, 6102 Sayılı TTK"nın 82/7. maddesi gereğince zayi belgesi verilmesi istemine ilişkin olup, mahkemece, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmiştir. Ancak, davacı vekili, 2013 Mart ayında basılan bir kısım dolu sevk irsaliyelerinin de çıkan yangın sonucunda zayi olduğunu ve bu dolu irsaliyeler için de zayi belgesi verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, anılan dolu sevk irsaliyesinin varlığının kanıtlanması için bildirilen matbaalara müzekkere yazılmış, müzekkere cevabında söz konusu sevk irsaliyesinin 10.000 adet matbaada basıldığı ve davacı şirket yetkilisine teslim edildiği bildirilmiştir. Bu durumda, mahkemece, bu husus değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde, dolu olduğu iddia edilen sevk irsaliyelerinin basımının yapılmadığından bahisle bu talebin reddi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 12/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.