Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/13497 Esas 2016/9454 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Hasımsız olarak görülen davada ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 04/03/2016 tarih ve 2015/464-2016/133 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirkete ait 2013-2014-2015 yıllarına ait Z raporu ve kredi kartları raporları ile resmi evraklar, ticari muhasebe defterleri ve bir kısım ticari resmi belgelerin 22/09/2015 tarihinde ... genelinde meydana gelen yağış ve sel baskını nedeniyle zayi olduğunu ileri sürerek zayi belgesi verilmesi talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; zayi belgesi verilmesine ilişkin uyuşmazlığın 6100 sayılı HMK’nın yürürlüğe girmesinden sonra açılan çekişmesiz yargı işi niteliğinde olduğu ve uyuşmazlığın sulh hukuk mahkemesinde görülerek sonuçlandırılması gerektiği gerekçesiyle mahkemenin görevsizliğine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, bir kısım ticari belge ve defterlerin zayi olması nedeniyle TTK’nın 82/7 maddesi kapsamında zayi belgesi verilmesi istemine ilişkin olup, bu nitelikteki davalar ve çekişmesiz yargı işleri, 6102 sayılı TTK’nın 4. ve 5. maddeleri uyarınca ticari dava ve ticari nitelikteki çekişmesiz yargı işi niteliğinde bulunmaktadır. Bu durumda, TTK’nın 5. maddesi başlığı ile birlikte nazara alındığında, ticaret hukukunda yer alan çekişmesiz yargı işleri bakımından asıl görevli mahkemenin asliye ticaret mahkemesi olduğu, ticaret mahkemesinin bulunmadığı yerler bakımından ise ticaret mahkemesi sıfatıyla asliye hukuk mahkemesinin görevli kabul edilmesi gerektiği açıktır. Açıklanan bu nedenlerle, istemle ilgili işe bakma görevi asliye hukuk ve/veya ticaret mahkemesine ait olmasına rağmen, görevsizlik kararı verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 12/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.