Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2008/19289 Esas 2009/2003 Karar Sayılı İlamı

Davacı, sigortalılık başlangıç tarihinin 30.10.1980 olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün  davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı sigortalılık başlangıcının 30.10.1980 tarihi olduğunun tesbitini istemiştir.
Mahkemece  istemin kabulüne karar verilmiştir.
Bir kimsenin sigortalı sayılabilmesi için sigortalı işe giriş bildirgesinin varlığı yeterli değildir. Aynı zamanda o kimsenin 506 sayılı Yasa"nın 2. Maddesinin (5510 sayılı Yasa"nın 4/a maddesi) belirlediği biçimde eylemli olarak çalışması da koşuldur. Bu yön 506 sayılı Yasa"nın 6. Maddesinde (5510 sayılı Yasa"nın 7/a maddesi) ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 1999/21-549-555, 2005/21-437-448, 2007/21-306-320 sayılı kararlarında da vurgulanmıştır. Bu bakımdan davacının işyerinde eylemli olarak çalışıp çalışmadığının yöntemince araştırılması gerektiği ortadadır.
Yapılacak iş, davacının çalıştığı işyerinin Yasa kapsamında bulunup bulunmadığı araştırılmak ve kendisi ile aynı dönemde birlikte çalışan ve dönem bordrolarında gösterilen kişilerin, bunlar olmadığı takdirde komşu işyerlerinin kayıtlarıyla veya araştırma ile belirlenmiş kimselerin bilgilerine başvurulmak ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Yapılan araştırmada, işyerinin 28.11.1972 31.12.1983 tarihleri arasında Yasa kapsamında bulunduğu saptanmış, giriş bildirgesinin verildiği döneme ait bordroları işverence Kuruma verilmediği belirlenmiş ancak dinlenen tanıklarla ilgili yukarıda belirtildiği şekilde herhangi bir kayıt ve belge (giriş bildirgesi, hizmet cetveli vs) getirtilmediği gibi komşu işyerleri çalışanlarına yönelik araştırmada yapılmamış, ayrıca dava dilekçesinde işyerinin hususi bina inşaatı, giriş bildirgesinde fabrika inşaatı, tanık beyanlarına göre de konfeksiyon atölyesi olarak belirtilmesi de dikkate alınmamış, işyerindeki çalışmanın niteliği belirlenmeksizin eksik araştırma ve yetersiz inceleme ile sonuca gidilmiştir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 16.2.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.