Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/5717 Esas 2016/1249 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3-2, 62/1, 51/1-3, 63, 53/6. maddeleri gereğince erteli
mahkumiyet, mahsup, sürücü belgesinin geçici süre geri alınması

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, Cumhuriyet savcısının sair hususlara ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) TCK"nın 50/3. maddesi gereğince, daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş bulunan sanık hakkındaki 25 gün hapis cezasının, TCK"nın 50/1. fıkrasında yazılı adli para cezasına veya seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerekirken, mecburi olan hükümlerin, takdiri hükümlerden önce uygulanacağı nazara alınmaksızın, sanık hakkında hükmolunan 25 gün hapis cezasının, “Sanığın kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecindeki davranışlarına ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre sanığa verilen hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesine yer olmadığına” hükmedilerek TCK"nın 51/1-3. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verilmesi,
2) Sanığın soruşturma evresinde alınan savunmasında sürücü belgesinin bulunmadığını belirttiği ve dosya içinde sanığın sürücü belgesinin bulunduğuna dair bir bilgi ve belge de bulunmadığı, UYAP kayıtlarından yapılan sorgulamada sanığın 31.12.2015 tarihinde B sınıfı sürücü belgesini aldığı, suç tarihinden veya karar tarihinden sonra alınan sürücü belgesinin de geri alınmasının mümkün olmadığı, ayrıca TCK"nın 53/6. maddesinin ancak taksirli suçlarda uygulanabileceği gözetilmeden sanık hakkında “Sanığın kusurunun ağırlığı nazara alınarak sürücü belgesinin TCK’nın 53/6. maddesi gereğince takdiren 3 ay süre ile geri alınmasına” karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 03.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.