Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/1005 Esas 2019/1913 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1005
Karar No: 2019/1913

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/1005 Esas 2019/1913 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, babasına ait bir evin üstüne inşa ettiği dava konusu taşınmaz içerisindeki muhtesatın davayı takiben tespit edilen değerinin kendisine verilmesi ve kat irtifakı kurularak dava konusu muhtesatın adına tescili için dava açmıştır. Mahkeme, dosyayı görevsizlik nedeniyle Yargıtay 17. Hukuk Dairesi Başkanlığına göndermiş, daha sonra davacının tavzih talebi reddedilmiştir. Ancak, temyiz süresi geçtiği gerekçesiyle temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri: HUMK'nın 437. maddesi, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı 1990/3.

20. Hukuk Dairesi 2018/1005 E. , 2019/1913 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar vekili dilekçesinde özetle; İçel ili, ... ilçesi ... mahallesi, 19k.2d pafta, 641 ada 10 parsel sayılı taşınmaz, içerisindeki babasına ait tek katlı evin üstüne dava konusu evi inşa ettirdiğini, beyanla dava konusu taşınmaz içerisinde bulunan muhtesatın davacı tarafından inşa edildiği ile bu muhtesatın dava tarihi itibariyle değerinin tesbitini, kat irtifakı kurulmak sureti ile dava konusu muhtesatın davacı adına tescilini, olmadığı takdirde muhdesatın tespit edilen dava tarihindeki değerinin davalı ..."ten tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece mahkemenin görevsizliğine, ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi ile mahkeme arasında görev uyuşmazlığı meydana geldiğinden görevli mahkemenin belirlenmesi yönünden dosyanın Yargıtay 17. Hukuk Dairesi Başkanlığına gönderilmesine karar verilmiş hüküm davacı tarafından tavzih talebinin reddine ilişkin ek karar temyiz edilmiştir.
Dava konusu uyuşmazlık muhdesatın tespiti istemine ilişkindir.
Davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde; tavzih talebinin reddine ilişkin mahkeme kararı davacı tarafa 25.09.2017 günü tebliğ edilmiş olup, temyiz dilekçesi 04/10/2017 tarihinde verilmiş ve temyiz harcı 09/10/2017 tarihinde yatırılmıştır. Bu durumda HUMK"nın 437. maddesi hükmünde öngörülen 8 günlük temyiz süresi geçmiş bulunduğundan 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca temyiz isteminin REDDİNE, temyiz harcının istek halinde iadesine 19/03/2019 günü oy birliği ile karar verildi.