Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/1411 Esas 2014/4155 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1411
Karar No: 2014/4155
Karar Tarihi: 24.09.2014

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/1411 Esas 2014/4155 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık İsmail'in kasten öldürmeye teşebbüs suçundan yargılandığı Kahramanmaraş 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararda, sanığın mağdurun abisi ve babasıyla birlikte saldırması üzerine, üzerinde taşıdığı bıçakla mağdura tek kez vurarak yaraladığı ve olay yerinden kaçtığı belirtiliyor. Ancak, hareketli kavga ortamında hayati bölgelerin hedef alındığını gösterir kesin ve yeterli kanıt bulunmaması, yaranın niteliği ve tek oluşu gibi hususlar dikkate alındığında, suçun kasten öldürmeye teşebbüs olarak değil, yaralama olarak değerlendirilmesi gerektiği ifade ediliyor. Bu nedenle, mahkeme TCK'nun 61. maddesi uyarınca temel cezanın tayininde üst sınırdan temel ceza tayini yerine yazılı şekilde hüküm verilmesi gerektiğini kararlaştırıyor. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nun 61. ve 81. maddeleridir.

1. Ceza Dairesi 2013/1411 E. , 2014/4155 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No:1- 2012/164248
MAHKEMESİ : Kahramanmaraş 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO: 19/03/2012, 2011/235 (E) ve 2012/50 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

TÜRK MİLLETİ ADINA
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık İsmail’in eyleminin sübutu kabul, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin niteliği ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafîinin meşru savunmaya, verilen kararın usul ve yasaya aykırılığına vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Olay günü mağdurun abisi ve babası ile birlikte sanığa saldırması üzerine, sanığın üzerinde taşıdığı bıçak ile mağdura bir kez vurarak mağdur Mustafa’yı toraksa nafiz ve yaşamını tehlikeye sokacak şekilde yaraladığı ve olay yerinden kaçtığı, mağdurun göğsündeki yaralanmasının pnömotoraksa ve yaşamını tehlikeye sokan duruma neden olduğu olayda, hareketli kavga ortamında, hayati bölgelerin hedef alındığını gösterir kesin ve yeterli kanıt bulunmaması, yaranın niteliği ve tek oluşu, engel hal olmadığı halde eylemin sürdürülmemesi hususları birlikte değerlendirildiğinde; sanık hakkında yaralama suçundan ancak TCK"nun 61.
Maddesi uyarınca temel cezanın tayininde üst sınırdan temel ceza tayini yerine, suç vasfında yanılgıya düşülerek kasten öldürmeye teşebbüsten yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün, tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 24/09/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.