Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/5090 Esas 2021/6964 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından, kusur belirlemesi, kadın yararına hükmolunan tazminat ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
İlk derece mahkemesince kadının boşanma davasının yapılan yargılaması sonunda, davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve boşanmanın ferilerine karar verilmiştir. Kısa kararda ortak çocuklar yararına 100’er TL tedbir nafakasına hükmolunmuş, gerekçeli kararda ise “Aylık 10000’er TL tedbir nafakası” şeklinde hüküm kurularak kısa kararla gerekçeli karar arasında çelişki oluşturulmuştur. İlk derece mahkemesinin ilk kararı hakkında davacı kadının istinaf istemi üzerine bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi tarafından kadın yararına tazminatlar hakkında çelişki oluşturulduğu belirtilerek ve karar kısmen kaldırılmak sureti ile gönderme kararı verilmişse de tedbir nafakası yönünden oluşturulan çelişkiye yönelik bir karar verilmediği gibi ardından verilen ilk derece mahkemesi kararında çocuklar yararına tedbir nafakası konusunda hüküm kurulmamış, tarafların istinaf kanun yolu inceleme talebi üzerinede bölge adliye mahkemesince verilen kararda ise; ilk derece mahkemesinin 3 nolu çocuklar yararına tedbir nafasına ilişkin bendi hakkında yeniden karar verilmesine yer olmadığına şeklinde hüküm kurulmuştur. Bu durumda kısa kararla gerekçeli karar arasında ortak çocuklar yararına hükmolunan tedbir nafakası yönünden yaratılan bu çelişki tek başına bozma sebebi oluşturduğundan, hükmün münhasıran bu sebeple bozulması gerekmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 294/3. maddesi uyarınca, hükmün tefhimi, her halde hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçirilerek okunması suretiyle olur. Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz (6100 s. HMK m.298/2). Buna göre, tefhim edilen hüküm sonucu yanlış da olsa, gerekçeli kararın, tefhim edilen hüküm sonucuna uygun düzenlenmesi gerekmektedir. Yanlışlık ancak temyiz kanun yoluna başvurulması ve kararın bozulması halinde düzeltilebilir. Tefhim edilen ve duruşma tutanağına geçirilen hüküm sonucu ile gerekçeli karar arasındaki aykırılık diğer yönler incelenmeden tek başına bozma sebebi olur. O halde mahkemece yapılacak iş, 10.04.1992 tarihli 7/4 sayılı içtihadı birleştirme kararı gözetilerek yeniden karar oluşturmaktan ibaret olup, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.07.10.2021 (Prş.)