Yaralama suçundan sanık ...’nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/1, 86/3-e, 87/1-a-d, 29/1 ve 62. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis, 2 yıl 9 ay 10 gün hapis ve 5 ay 18 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına, aynı Kanun"un 58. maddesine göre mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/12/2009 tarihli ve 2008/351 Esas, 2009/409 sayılı Kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 02.12.2014 tarih ve 2014/21789 – 72477 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 22.12.2014 tarih ve 2014/402009 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Sanığın tekerrüre esas alınan Mersin 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 22/03/2007 tarihli ve 2006/1388 Esas, 2007/277 sayılı Kararına konu 600,00 yeni Türk Lirası adli para cezasının, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu 305/1-son maddesi uyarınca kesin olması karşısında, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/12/2009 tarihli ve 2008/351 Esas, 2009/409 sayılı Kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA; sanık hakkındaki hükümlerden TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin parağrafların çıkartılmasına, infazın bu şekilde yapılmasına, hükmün diğer kısımlarının aynen korunmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 28.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.