Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/1956 Esas 2015/2978 Karar Sayılı İlamı

Kasten yaralama suçundan sanık ... ...’un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-e, 3, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince iki kez 3.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, adli para cezalarının ayrı ayrı aynı Kanun’un 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Kahramanmaraş 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 07/01/2014 tarihli ve 2013/115 esas, 2014/29 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 02.12.2014 tarih ve 2014/21558 – 72233 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 22.12.2014 tarih ve 2014/401995 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 22/03/2007 tarihli ve 2006/10559 esas, 2007/4396 karar sayılı ilamında da belirtildiği gibi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 106 ve 108. maddeleri birlikte değerlendirildiğinde, sadece özgürlüğü bağlayıcı cezaların mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesinin mümkün olduğu gözetilmeden, sanık hakkında her suç bakımından ayrı ayrı hükmolunan adli para cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Kahramanmaraş 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 07/01/2014 tarihli ve 2013/115 esas, 2014/29 sayılı kararı temyize tabi olduğu halde, yerel mahkeme hükmünde "kararın kesin nitelikte olduğu" belirtilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30/11/2010 gün ve 2010/5-237 esas, 2010/242 karar sayılı ilamında da, kesin nitelikte adli para cezasının yanında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58/6. maddesinin uygulanması nedeniyle kararın temyiz yeteneği bulunduğu halde, kesin nitelikte bulunduğunun gösterildiği hükümde, temyiz yasa yoluna başvuru imkanı mevcut olduğundan, yanılgılı uygulamayı gideren meşruhatlı duyuru yapılmadan kararın kesinleşemeyeceği kabul edildiğinden, 5271 sayılı CMK"nin 309/1. maddesine göre, kesinleşmemiş kararlar aleyhine kanun yararına bozma yoluna gidilemeyeceğinden, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.