Kasten yaralama suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2 (iki defa), 86/3-e, 86/6-a, 35, 29 (iki defa) ve 62 (iki defa), maddeleri gereğince 28 gün hapis ve 37 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına dair Marmaris 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 03/04/2014 tarihli ve 2013/298 esas, 2014/376 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 04.12.2014 tarih ve 2014/21942 – 72977 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 19.12.2014 tarih ve 2014/401537 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Hükümden sonra verilen tavzih kararının ve 30.05.2014 gün ve 2013/298 Esas, 2014/376 sayılı ek kararın hukuki geçerliliği bulunmadığından yok hükmünde olduğu değerlendirilerek yapılan inceleme sonucunda;
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 1) 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, maddesinde cezanın alt sınırı 4 ay hapis olarak belirtilmesine karşın, 120 gün hapis cezası verilmek suretiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 230/1-c. maddesine ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 61. maddesine aykırı karar verilmesinde,
2) Gerekçeli kararda artırım ve indirime ilişkin maddeler uygulanırken gün hapis cezasından sonra adli para cezası, adli para cezasından sonra gün hapis cezası denilmek suretiyle hükümde çelişki yaratılmasında,
3) Sanık hakkında, kasten yaralamaya teşebbüs suçundan dolayı verilen 120 gün hapis cezasından 5237 sayılı Kanun’un 86/3-e. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapıldığında 180 gün adli para cezası, anılan Kanun’un 35. maddesi gereğince 3/4 oranında İndirim yapıldığında 45 adli para cezası, aynı Kanun’un 29. maddesi uyarınca 3/4 oranında indirim yapıldığında 11 gün hapis cezası yerine 34 gün adli para cezası, yine anılan Kanun’un 62. maddesi gereğince 1/6 indirim yapıldığında 9 gün hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken, 28 gün hapis ceza tayin edilmesinde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Marmaris 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 03/04/2014 tarihli ve 2013/298 esas, 2014/376 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.