Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/16247 Esas 2018/25092 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01.01.2009-31.07.2011 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde muhasebe elemanı olarak çalıştığını, iş akdinin işveren tarafından haksız olarak sona erdirildiğini beyanla kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai, genel tatil, hafta tatili ve ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İşçi ücretlerinin ödenmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 37 nci maddesine göre, işçiye ücretin elden ya da banka kanalıyla ödenmesi durumunda, ücret hesabını gösteren imzalı ve işyerinin özel işaretini taşıyan “ücret hesap pusulası” verilmesi zorunludur.
Uygulamada çoğunlukla “ücret bordrosu” adı altında belgeler düzenlenmekte ve periyodik ödemelerde işçinin imzası alınmaktadır. Banka aracılığı ile yapılan ödemelerde banka kayıtları da ödemeyi gösteren belge niteliğindedir.
Ücretin ödendiğinin ispatı işverene aittir. Bu konuda işçinin imzasını taşıyan bir ödeme belgesi yeterli ise de, para borcu olan ücretin ödendiğinin tanıkla ispatı mümkün değildir.
Dosya içeriğine göre, davacı 2009 ile 2010 yıllarında ücretinin eksik ödendiğini iddia etmiştir. Davalı ise davacının ücretlerinin ödendiğini savunarak, davacıya ait imzasız ücret bordrolarını dosyaya sunmuştur. Mahkemece, davalı işveren tarafından ücret bordroları ibraz edildiğinden davacının eksik ücret alacağının bulunduğunu ispatlayamadığı gerekçesiyle ücret alacağı isteğinin reddine karar verilmiştir. Ancak dosya içerisinde mevcut 2009 ile 2010 yıllarına ait ücret bordrolarının imzasız olduğu görülmektedir. Bu durumda, imzasız ücret bordrolarında tahakkuk ettirilen tutarların davacıya ödenip ödenmediği denetlenmeksizin anılan talebin reddine karar verilmesi eksik incelemeye dayalı ve isabetsizdir. Öncelikle 2009 ile 2010 yıllarına ait banka kayıtları celp edilerek imzasız ücret bordrolarında tahakkuk ettirilen tutarların davacıya ödenip ödenmediği denetlenmeli ve sonucuna göre hüküm kurulmalıdır.Bu hususa dikkat edilmeksizin eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.