11. Hukuk Dairesi 2020/1387 E. , 2021/785 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 15.05.2018 tarih ve 2017/77 E- 2018/135 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 26.12.2019 tarih ve 2018/1809 E- 2019/1357 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin “Nero Professional+şekil” ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, davalı şirketin 2005/50831 sayılı markasına dayalı olarak bu başvuruya yaptığı itirazın Markalar Dairesi Başkanlığı tarafından reddedildiğini, bu karara davalı şirketin yaptığı itirazın ise YİDK tarafından kabul edilerek müvekkili başvurusunun reddine karar verildiğini, alınan kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, müvekkili başvurusu ile redde mesnet marka arasında iltibasa yol açacak düzeyde benzerlik bulunmadığını, "Nero" ibaresinin İtalyanca bir kelime olduğunu ve Türkçede kara-siyah anlamına geldiğini, bu haliyle, yaratıcı içeriği zayıf olan bir sözcük olarak herkes tarafından bilinen ibare olduğunu, tüketicilerin iki markanın farkını kolaylıkla görebileceğini, taraf markalarının kapsamlarındaki malların da büyük ölçüde farklılık taşıdığını, markalar arasında ilişkilendirme ihtimalinin de bulunmadığını, endüstriyel mutfak ve soğutma sektöründe kullanıcıların bilgi seviyesinin, ortalama derecedeki tüketicinin bilgi ve dikkatinden daha yüksek olduğunu, davalı Kurum tarafından daha önce "SİMFER NERO", "NEROX", "NEROLAMP", "SİMFER NERO PLUS" ibareli markaların tescil edildiğini ve NERO ibaresinin yanına getirilen bir unsur ile tescil edilmesinin kabul edildiğini ileri sürerek, YİDK’in 2017-M-186 sayılı kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Şirket vekili, başvuru ile müvekkili markaları arasında iltibas bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, "NERO Professional" ibareli başvuru ile redde mesnet "NERO" ibareli marka arasında 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında ortalama alıcılar nezdinde görsel, işitsel ve anlamsal olarak bıraktıkları genel izlenim itibariyle ilişkilendirilme ihtimalini de içerecek şekilde iltibas tehlikesinin bulunduğu, zira redde mesnet markanın asli unsurunu oluşturan "NERO" ibaresinin, dava konusu başvuruda da asli unsur olarak kullanıldığı ve başvuruda farklı olarak yer verilen diğer unsurların başvuruya yeterli ayırt ediciliği katmadığı, dolayısıyla kararın yerinde olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekilince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, İlk Derece Mahkemesi ile aynı gerekçe ile davacı vekilinin istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 03.02.2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.