MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesine göre Bakanlığın kadına karşı işlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunda, davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunduğundan, Bakanlık vekili tarafından sunulan temyiz istemli dilekçede açıkça katılma iradesinin ortaya konulduğu anlaşılmakla, 2019/6 Esas sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı ile 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi gözetilerek Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı’nın davaya katılmasına ve vekilinin de katılan vekili olarak kabulü ile yapılan incelemede;
I- Sanık ... hakkında kurulan hüküm yönünden yapılan temyiz incelemesinde,
Mahkemece, kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, katılan Bakanlık vekilinin mağdurenin aşamalardaki ifadeleri karşısında sanığın üzerine atılı suçun sübut bulduğu ve hakkında mahkumiyet hükmü kurulması gerektiğine dair temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince,
Mahkemece dosya kapsamına uygun şekilde, sanıkların mağdureyi evlenmek amacıyla, rızasına aykırı şekilde, cebir uygulamak suretiyle zorla kaçırdıkları kabul edildiği halde, sanıklar hakkında TCK"nın 109/2, 109/3-b-f, 109/5 maddesinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyet hükümleri kurulması gerekirken, yazılı şekilde 109/1, 109/3-b-f maddesi uyarınca mahkumiyet hükümleri kurulması,
Yasaya aykırı, katılan Bakanlık vekili ve sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 29.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.