Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/12729 Esas 2018/25084 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 01/09/1993 tarihinde kapıcı olarak çalışmaya başladığını, davacının tüm çalışma süresince 1994-1995-1996 yıllarında 120 günden, 1997 yılında ise 20 günden sigortalı gösterilip bunun dışında sigortasının yapılmadığını, ... 7. İş Mahkemesinin 2012/204 esas sayılı dosyasıyla 07.03.2012 tarihinde hizmet tespit davası açtıklarını ve dava dilekçesinin tebliği üzerine davalı tarafça dava açtığı için iş akdinin feshedildiğini, davacının eşinin ... A.Ş.’de çalıştığını ve apartmanda bir çalışması olmadığını beyanla kıdem ve ihbar tazminatı ile kötüniyet tazminatı, fazla mesai ücreti, bayram ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti ve aylık ücret alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının davalı işyerindeki hizmet süresi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya içeriğine göre, davacının sigorta primlerinin yatırılmadığını iddia ederek 07.03.2012 tarihinde hizmet tespit davası açmış olduğu ve hizmet tespit davasında, davacının 01/12/1994-31/12/2011 tarihleri arasında davalı apartman yönetimine ait işyerinde 506 sayılı Yasaya tabi olarak prime esas kazanç alt sınırı altında kalmamak üzere asgari ücret üzerinden günde 3 saat olmak üzere ayda 10 gün part-time (kısmi süreli) çalıştığının tespitine karar verildiği, kararın Yargıtay 10. Hukuk Dairesi"nin 03.03.2015 tarih ve 2015/2609 esas 2015/3607 karar sayılı düzeltilerek onama ilamı ile onanarak kesinleştiği anlaşılmıştır. Mahkemece her ne kadar karar gerekçesinde, davacının hizmet süresinin hizmet tespit davasının kararı yönünde belirlendiği belirtilmiş ise de, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının davalı apartman yönetimi nezdinde hizmet süresinin sonunun 20.04.2012 tarihi olarak kabul edildiği ve dava konusu alacak taleplerine ilişkin hesaplamaların da bu tarihe göre yapıldığı görülmektedir. Bu durumda karar gerekçesinde de belirtildiği üzere davacının hizmet süresinin sonunun kesinleşen hizmet tespiti davasına göre 31.12.2011 tarihi olarak kabul edilerek dava konusu alacak taleplerinin de buna göre hesaplanması gerekirken bu hususun göz ardı edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.