MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İşyeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümde, uygulama maddesinin TCK’nın 116/2 yerine TCK’nın 116/1 yazılması,
2-İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan sanığın 5237 sayılı TCK"nın 116/2, 119/1-c, 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, söz konusu hapis cezasının aynı Kanunun 51/1. maddesi uyarınca ertelenmesine dair kararın katılan vekili ve sanık tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 05.12.2013 tarihli ve 2012/23053 Esas, 2013/38109 Karar sayılı ilamıyla, "Sanığın yüklenen suçu gece sayılan zaman dilimi içerisinde gerçekleştirdiğinin kesin olarak belli olmaması nedeniyle şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği eylemin gündüz vakti işlendiğinin kabul edilmesi gerekirken, TCK"nın 116/4. maddesi ile uygulama yapılmak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında fazla ceza tayin edilmiş olması" gerekçesiyle sanık lehine bozulmasını müteakiben, mahkemece verilen kararda kazanılmış hak ilkesine aykırı olarak sanık aleyhine olacak şekilde verilen hapis cezasının ertelenmesine karar verilmemesi,
Kabule göre de;
3- Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu ve kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ün temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 12/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.