22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/17604 Karar No: 2018/25078 Karar Tarihi: 22.11.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/17604 Esas 2018/25078 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davanın konusu, davacının davalı iş yerinde çalışması süresince yıllık izinlerinin kısmen kullandırılmamış olması ve hafta tatili/genel tatil günlerindeki çalışmalarına karşılık ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle alacaklarının tahsili istemidir. Mahkeme, deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak, mahkemeye göre, hizmet döküm cetvelinde bulunmayan dönemler için hesaplama yapılmamıştır. Eksik incelemeyle karar verildiği için karar bozulmuştur. Ayrıca, banka kayıtları temin edilmeli ve bordrolarla karşılaştırılarak dava konusu taleplere ilişkin ödenen miktarlar hesaplanmalıdır. Kanun maddeleri ise yazıda geçmemektedir.
22. Hukuk Dairesi 2017/17604 E. , 2018/25078 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin 12/08/2009 - 15/07/2013 tarihleri arasında davalı iş yerinde çalıştığını, yıllık izinlerinin bir kısmının kullandırılmadığı gibi hafta tatili ve genel tatil günlerindeki çalışma karşılığı ücretlerinin de ödenmediğini beyanla, yıllık izin ücreti ile hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsili istemiştir. Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur. Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Karar taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Somut olayda, mahkemece davacının davalı işyerinde 12/08/2009-15/07/2013 tarihleri arasında çalıştığı kabul edilmiştir. Ancak dava konusu alacak talepleri hesaplanırken hizmet döküm cetvelimde prim ödemesi yapılmayan dönemler için davacının çalışmasının bulunup bulunmadığı araştırılmadan hesaplama dışı bırakılmıştır. Mahkemece yapılacak iş, davacının hizmet döküm cetvelinde prim ödemesi yapılmayan dönemler için tarafların ve taraf tanıklarının beyanları yeniden ayrıntılı olarak alınarak hizmet süresinin kesintili olup olmadığı, davacının çalışmasının devam edip etmediği konusu netleştirildikten sonra sonucuna göre karar verilmesidir. 3-Dosya içeriğine göre, davalı tarafından davacının tüm çalışma dönemine ilişkin imzasız ücret bordroları sunulmuştur. Ancak davacıya ait banka hesap hareketlerini içeren CD de davacının hesap hareketlerinin bulunmadığı görülmektedir. Bu durumda, hesaplama konusu tüm döneme ilişkin banka kayıtları temin edilmeli ve bordrolarla karşılaştırılarak dava konusu taleplere ilişkin ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir. Ayrıca davalı tarafça dosyaya sunulan 2013 yılı Ocak-Temmuz arası aylara ilişkin işe giriş ve çıkış kayıtları da dava konusu alacaklar için yapılan değerlendirmede dikkate alınmalıdır. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. 4-Kabule göre de, hükme esas alınan bilirkişi raporunda hafta tatili ücret alacağına ilişkin hesaplama tablosunda 01/06/2012-30/06/2012 tarihleri arasındaki dönemde yüzde elli zamlı ücret yerine yüzde yirmibeş zamlı ücrete göre hesaplama yapılması hatalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 22.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.