MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18/03/2016 tarih ve 2016/123-2016/133 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Özel Öğretim Kurumları Ruhsatnamesinin devri hakkında sözleşme yapıldığını, davacının bilgisi dışında davalı tarafça işletme hakkının devri sözleşmesi yapılarak işletmenin iki farklı kişiye devredildiğini iddia ederek, hukuken ve fiilen imkansız olan işletme ruhsat devri hakkında ödenen toplam 90.000,00 TL"nin ticari faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin edimlerini yerine getirdiği halde davacının bilinçli olarak işletmenin devrini üzerine almak istemediğini, davacının kötü niyetli olarak davayı açtığını, işletmenin devredildiği ... ile davacının kardeş olduklarını, sorunun kardeşler arasındaki anlaşmazlıktan kaynaklandığını, davacının iddialarının yersiz olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece bozma ilamından sonra yapılan yargılama, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davanın, dershane niteliğindeki ticari işletmenin devri sözleşmesine dayalı tazminat ve alacak istemine ilişkin olup, dershanelerin ticari işletme niteliğinde olduğunun Yargıtay"ın yerleşik içtihatlarında devamlılık gösterdiği, TTK’nın 1. maddesinde “Bu Kanundaki hükümlerle, bir ticari işletmeyi ilgilendiren işlem ve fiillere ilişkin diğer kanunlarda yazılı özel hükümler, ticari hükümlerdir." şeklinde düzenleme bulunduğu, görev husunun yargılamanın her safhasında re’sen gözetilmesi gerektiği, işbu davaya bakma görevinin Asliye Ticaret Mahkemelerine ait olduğu, İhtisas Mahkemelerinin Yargı Alanlarının Yeniden Belirlenmesine İlişkin Adalet Bakanlığı"nın 10/05/2005 tarihli genelgesi gereğince HSYK"nın 24/03/2005 tarih ve 188 sayılı kararının 11. başlığı altında düzenlenen Asliye Ticaret Mahkemelerine ilişkin yapılan düzenlemede (23/10/2008 tarih ve 360 sayılı ... Kararı ile değiştirilen karar gereğince) ... için, ... Ticaret Mahkemesi’nin yargı çevresinin ... ve ... Adliyelerinin yargı alanları hariç olmak üzere ... ve ... yargı çevresi hariç olmak üzere ... Ağır Ceza Mahkemesi yargı çevresi ile aynı olarak belirlendiği, ilçenin yargı çevresinin .... Ağır Ceza Mahkemesi yargı alanı içinde kalması nedeniyle mahkemenin Asliye Ticaret Mahkemesi sıfatının bulunmadığı gerekçesiyle, dava dilekçesinin görevsizlik nedeniyle reddine, mahkemenin görevsizliğine, HMK’nın 20. m. uyarınca karar kesinleştiğinde dosyanın görevli ... Asliye Ticaret Mahkemesi’ne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 06/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.