Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2008/7285 Esas 2009/1564 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bursa 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 23/11/2007
NUMARASI : 2005/170-2007/1028
                       
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer  temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2--Dava 07.10.1995 tarihinde meydana gelen zararlandırıcı sigorta olayı sonucu % 31.20 oranında sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir. Davacının, Bursa 2. İş Mahkemesine 05.09.1997 tarihinde 1997/941 Esas ve 2004/862 Karar sayılı dosya ile fazlaya ait haklarını saklı tutmak suretiyle 250.000.000.-TL (250,00.- YTL) tutarında manevi tazminat davası açtığı ve anılan davanın HUMK’nun 409/6 maddesi gereği açılmamış sayılmasına karar verildiği ve kararın kesinleştiği uyuşmazlık konusu değildir. Uyuşmazlık manevi tazminatın bölünüp bölünmeyeceği noktasında toplanmaktadır.
Gerçekten, hukuka aykırı bir eylem yüzünden çekilen elem ve üzüntüler, o tarihte duyulan ve duyulması gereken bir haldir. Başka bir anlatımla üzüntü ve acıyı zamana yaymak suretiyle, manevi tazminatın bölünmesi, bir kısmının dava konusu yapılması kalanın saklı tutulması olanağı yoktur. Niteliği itibariyle manevi tazminat bölünemez. Bir defada istenilmesi gerekir. Yargıtay H.G.K"nun 25.9.1996 gün ve 1996/21-397-637 karar ile 13.10.1999 gün ve 1999/21-684-818 sayılı kararı da bu doğrultudadır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın ve özellikle manevi tazminatın bölünmezliği ilkesi nazara alınmadan 250,00 YTL. geçecek şekilde manevi tazminata hükmedilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalının  bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 05.02.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.