Sahte fatura düzenleme - defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/6579 Esas 2020/1760 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6579
Karar No: 2020/1760
Karar Tarihi: 25.02.2020

Sahte fatura düzenleme - defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/6579 Esas 2020/1760 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında sahte fatura düzenleme suçu ile defter ve belge gizleme suçuyla ilgili olarak yapılan yargılama sonucunda, sahte fatura düzenleme suçundan beraat kararı verilmiştir. Ancak, defter ve belge gizleme suçundan sanık ... hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, bu hükmün incelenmesinde Vergi Usul Kanunu'nun ilgili maddeleri ve TCK'nin asli dava zamanaşımı maddesi dikkate alınarak, sanıkların asli dava zamanaşımı süresinin geçtiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, kararın BOZULMASINA karar verilmiş ve sanıklar hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE karar verilmiştir. İlgili kanun maddeleri 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/b-1 ve 359/a-2 maddeleri, TCK'nin 66/1-e maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleri olarak belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2017/6579 E. , 2020/1760 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme, defter ve belge gizleme
HÜKÜM : 1-Sanıklar hakkında sahte fatura düzenleme suçu hakkında; beraat
2- Sanık ... hakkında defter ve belge gizleme suçu hakkında; mahkumiyet

Katılan vekilinin, sanıklar hakkında sahte fatura düzenleme suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz talepleri ile sanık ...’ın defter ve belge gizleme suçundan hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanıklara yüklenen “sahte fatura düzenleme suçu ile defter ve belge gizleme suçlarının” 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/b-1 ve 359/a-2 maddelerindeki cezasının türü ve üst sınırı itibariyle, TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen asli dava zamanaşımının, süreyi kesen son işlem tarihi olan 17.11.2011 tarihli mahkumiyet tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekili ile sanık ...’ın temyiz talepleri bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 25.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.