Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2017/1360 Esas 2017/1740 Karar Sayılı İlamı

4926 Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na aykırı davranmak suçundan sanık ...’nin, anılan Kanun’un 4/...2 ve 4/ı-3. maddeleri uyarınca 576,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Trabzon 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/10/2008 tarihli ve 2008/290 esas, 2008/381 sayılı kararının 29/01/2009 tarihinde kesinleşmesini müteakip, Trabzon Cumhuriyet Başsavcılığının talebi üzerine, adli para cezasına ilişkin ceza zamanaşımının 29/01/2013 tarihinde dolduğundan bahisle 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 112/5. maddesi gereğince adli para cezasının ortadan kaldırılmasına ilişkin aynı Mahkemenin 17/12/2015 tarihli ve 2008/290 esas, 2008/381 sayılı ek kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 26.12.2016 günlü kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11.01.2017 gün ve KYB. 2016-402191 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Mahkemesince 765 sayılı Kanun’un 112/5. maddesi uyarınca adli para cezasına ilişkin ceza zamanaşımının 4 yıl olduğu ve 29/01/2013 tarihinde zamanaşımının gerçekleştiğinden bahisle cezanın ortadan kaldırılmasına karar verilmiş ise de; mezkur Mahkemenin ilamına konu edilen adli para cezasının türü ve miktarına göre 765 sayılı Kanun’un 112/4. maddesi gereğince 10 yıllık ceza zamanaşımı süresine tabi olduğu ve bu sürenin henüz dolmamış bulunduğu gözetilmeden talebin reddi yerine, yazılı şekilde ortadan kaldırma kararı verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının KYB talebine havi ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden Trabzon 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.12.2015 tarih ve 2008/290 E., 2008/381 sayılı ek kararının 5271 sayılı CMK. 309/4-c maddesi gereğince BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yapılmasına, 09.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.