Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2009/6518 Esas 2010/87 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün, süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkili şirkete kasko sigortalı araca, davalıların malik ve sürücüsü oldukları aracın tam kusurlu çarpması sonucu hasar meydana geldiğini belirterek, sigortalısına ödediği 31.279.00 TL’nın ödeme tarihinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili cevap dilekçesinde, kusur oranına itiraz ederek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, 35.700.00 TL hasar miktarından, davalı sürücünün %25 kusur oranına isabet eden kısmın 8.925.00 TL olup, ZMSS ve İMSS sigorta poliçelerinden toplam 11.000.00 YTL’nın davacıya ödendiği anlaşılmakla, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, TTK.’nun 1301. maddesinden kaynaklanan rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Kaza tespit tutanağında, davalı sürücünün tam kusurlu olduğu belirtilmiştir. Mahkemece alınan 24.09.2007 tarihli bilirkişi raporunda, sürücülerin %50’şer oranında kusurlu oldukları kanaati bildirilmiştir. İtiraz üzerine alınan 17.01.2008 tarihli Adli Tıp Kurumu raporunda; davalı sürücünün %25 oranında, davacıya sigortalı araç sürücüsünün ise %75 oranında kusurlu olduğu belirtilmiş, mahkemece de, bu kusur oranına göre hüküm kurulmuştur.
Bu durumda mahkemece, İTÜ Trafik Kürsüsü veya Karayolları Genel Müdürlüğü Trafik Fen Heyeti gibi kurumlardan seçilecek uzman bilirkişi kurulundan, kusur
dağılımına ilişkin çelişkilerin giderilmesi yönünden ayrıntılı ve gerekçeli rapor alınarak, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 18.1.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.