12. Ceza Dairesi 2015/15736 E. , 2016/1122 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin, bilinçli taksir hükümlerinin oluştuğuna, sanık hakkında hapis cezası verilmesi istemine, sanık müdafiinin, kusura, günlük para cezası miktarının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlendiğine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması istemine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- TCK"nın 52/4. maddesi gereğince, taksitlerden birinin ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin bildirilmesi gerekirken, adli para cezasının ödenmemesi halinde 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca kamuya yararlı bir işte çalışma seçenek yaptırımına çevrilerek infazına karar verilmesi,
2- Sanık hakkında hükmolunan 2 yıl 6 ay hapis cezasının, TCK"nın 49/2. maddesi uyarınca kısa süreli olmaması nedeniyle, hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, hürriyeti bağlayıcı cezayı adli para cezasına çevirmenin yasal dayanağını oluşturan TCK"nın 50/4. maddesinin gösterilmeden kısa süreli hapis cezası olduğu belirtilmek suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3- Hüküm kısmının 9. paragrafında, "sanığın tazminat isteme hakkının olmadığına" karar verilerek, tazminat isteme hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK" un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının 106/3. maddesinin uygulanmasına ilişkin 7. paragrafın hükümden çıkarılması ve 6. paragrafında "...sanıktan alınmasına" ibaresinden sonra gelmek üzere "ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine" ibaresinin eklenmesine, hükmün hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin 5. Parağrafta yer alan “Sanığın, kendisine verilen cezanın TCK"nın 49/2. maddesi uyarınca kısa süreli hapis cezası olması, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınarak TCK"nın 50/1-a maddesi uyarınca seçenek olarak adli para cezasına çevrilmesine”ibaresinin çıkarılarak yerine “Sanığın şahsi ve ekonomik özellikleri ile yargılama aşamasındaki pişmanlığı gözetilerek sanık hakkında taksirli suçtan verilen uzun süreli hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi yollaması ile TCK"nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine,” denilmesi ve sanığın tazminat isteme hakkının olmadığına ilişkin “Sanığa, öngörülen koşulların oluşmaması nedeniyle CMK"nın 141/2. maddesinde düzenlenen tazminat isteme hakkının olmadığının hatırlatılmasına, (Hatırlatılamadı)” ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
