5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/25201 Esas 2019/7909 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/25201
Karar No: 2019/7909
Karar Tarihi: 07.05.2019

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/25201 Esas 2019/7909 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde sanığın 5607 sayılı Kanuna Aykırılık suçundan mahkum edildiği belirtilmektedir. Karar, incelendikten sonra hükümden geri dönülmesi gereken bazı nedenlerin bulunmadığına karar verilerek geri çevrilmektedir. Ancak kararda, sanığa yüklenen hapis cezası nedeniyle hak yoksunluklarına hükmedildiği belirtilse de, Anayasa Mahkemesinin 2015 yılında bazı hükümleri iptal ettiği için bu konuda yeniden değerlendirme yapılması gerektiği ifade edilmektedir. Ayrıca, gerekmediği halde yapılan keşif giderinin yargılama giderine dahil edilerek sanığa yükletildiği belirtilerek hükmün bozulması gerektiği vurgulanmaktadır. Kanun maddeleri olarak, Sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmiş ise de 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesi uyarınca bu hükümde değişiklik yapılması ve kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nun 53. maddesinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2019/25201 E. , 2019/7909 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin Kanun"a uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1- Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
2- Gerekmediği halde yapılan keşif giderinin yargılama giderine dahil edilerek sanığa yükletilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılıklar yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp, yerine ""24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararı da gözetilerek, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına," ibaresi yazılması ile hükmün 9. fıkrasından ""keşif gideri olan 86,16-TL olmak üzere toplam 104,61-TL"" ibaresinin çıkartılıp yerine ""yargılama giderinin, 6183 sayılı Kanun"un 106. maddesinde belirlenen sınırın altında kalması nedeni ile CMK"nun 324/4. maddesi uyarınca kamu üzerinde bırakılmasına"" ibaresi yazılmak suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün, tebliğnameye kısmen uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.