MAHKEMESİ : ... İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile izin ücreti, fazla mesai ücreti, ücret farkı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı...a ait ...de alt işveren işçisi ve veri giriş elemanı olarak çalıştığını, rızası alınmadan ücretinin düşürüldüğünü ve haksız olarak işten çıkarıldığını iddia ederek, kıdem-ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti ve ücret farkı alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili, husumet yokluğundan davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentler kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda davacı, davalı ... ait ...’nda, alt işveren işçisi ve veri giriş elemanı olarak, 01.04.2007-09.03.2011 arasında çalışmış ve akit işverence önelsiz olarak feshedilmiştir.
Davacının 2009 Haziran ayı ücreti, brüt 889,10 TL + yol + yemek şeklinde olup bu miktar o tarihteki asgari ücretin % 35 fazlasıdır.
Davacının 2009 Temmuz ayı ücreti, ...ın 2009/32 sayılı Genelgesi doğrultusunda brüt 759,00 TL + yol + yemek şeklinde olup bu miktar ise o tarihteki asgari ücretin % 10 fazlasıdır.
Davacının imzasını kabul ettiği 01.02.2010 tarihli bireysel iş sözleşmesinde, davacının aylık çıplak brüt ücreti, 2009/32 ve 64 sayılı Bakanlık genelgeleri doğrultusunda brüt 798,30 TL olarak tespit edilmiş, bu tarihten sonra iş sözleşmesi ve Genelgelere uygun olarak ücret ödemesi yapılmıştır.
Davacı, rızası alınmadan ücretinin düşürüldüğünü, 01.02.2010 tarihli bireysel iş sözleşmesinin baskı ile imzalatıldığını iddia ederek, 2009 Temmuz-fesih tarihi arasındaki ücret farklarının ödetilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacının ücretin düşürülmesine muvafakat etmemesi sebebiyle ücret farkı talebinin kabulüne, kıdem-ihbar tazminatına esas ücretin 2009 Haziran’daki giydirilmiş brüt ücret olduğu, yıllık izin ücretine esas ücretin ise aynı tarihteki çıplak brüt ücret olduğu kabul edilerek, kıdem-ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ve ücret farkı isteklerinin kabulüne, diğer taleplerin reddine karar verilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 22 nci maddesine göre işçinin ücretinin düşürülmesi, iş koşullarında esaslı değişiklik sayılır ve bunu yazılı olarak kabul etmeyen işçiyi bağlamaz. Yine aynı Yasanın 62 nci maddesine göre, ücret miktarının düşürülebilmesi için işçinin yazılı onayı veya bu yönde kesinleşmiş mahkeme kararının varlığı gerekmektedir.
Dairemiz incelemesinden geçen çok sayıda emsal dava dosyasında, Bakanlık Genelgeleri doğrultusunda düzenlenen ve imzası işçiye ait olan bireysel iş sözleşmelerine itibar edilip, iş sözleşmelerinin imzalandığı tarihten sonraki döneme ait fark ücret taleplerinin reddi ve bundan sonra gerçekleşen fesih tarihinde ödenen ücret üzerinden feshe bağlı alacakların hesaplanması gerektiği, iş sözleşmelerinin baskı altında imzalandığı yönündeki iddiaların ise ciddî olmadığı sonucuna varılmıştır. Somut olayda da, davacı, 01.02.2010 tarihli bireysel iş sözleşmesini baskı altında imzalatıldığı iddiasını somut delillerle ispat edememiştir.
Mahkemece, davacının 2009 Temmuz-01.02.2010 dönemine ait ücret farkı talebinin kabulü yerinde ise de bu tarihten sonraki talebin kabulü isabetsizdir.
3- Somut olayda davacının iş sözleşmesi, 09.03.2011 günü feshedilmiştir.
01.02.2010 tarihli iş sözleşmesi dikkate alındığında bu tarihten sonraki ve dolayısıyla fesih tarihindeki ücret, davacıya Bakanlık Genelgesi doğrultusunda ve bordroda görünen fesih tarihindeki fiili ücret olmalıdır.
Mahkemece, davacının, feshe bağlı kıdem-ihbar tazminatı ve yıllık izin ücretine esas ücretinin, 09.03.2011 tarihindeki fiilen ödenen ücret esas alınması gerekirken 2009 Haziran ayındaki ücretin esas alınması usul ve yasaya aykırıdır.
4- Mahkemece, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesine göre harçtan muaf olan davalı Bakanlığa harç yüklenmesi hatalıdır.
5- Gerekçeli karar başlığında davalı ... yerine tüzel kişiliği bulunmayan ...’nün davalı gösterilmesi isabetsizdir.
6- Mahkemece, hükmedilen alacağın net mi yoksa brüt mü olduğunun kararda gösterilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine, 06.04.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.