MAHKEMESİ : Ankara 4. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 10/02/2014
NUMARASI : 2013/770-2014/190

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kiralananın kötü kullanımından kaynaklanan hasar bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmesi üzerine hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalının müvekkiline ait taşınmazda 01/01/1999 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile kiracı iken taşınmazı 01/04/2011 tarihinde tahliye ederek hasarlı bir şekilde teslim ettiğini, yapılan delil tespiti sonucunda hazırlanan bilirkişi
raporunda taşınmazın kötü kullanımından kaynaklanan hasarların 18.500 TL ye giderilebileceğinin tespit edildiğini belirterek 18.500 TL hasar bedelinin teslim tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili müvekkiline sözleşme ile tadilat yapma yetkisi verildiğini, bina bakımının davacıya ait bir yükümlülük olduğunu, taşınmazın 12 yıl kullanılması sonucunda yıpranmasının doğal olduğunu, davacı tarafından yaptırılan delil tespitinde belirlenen hasar kalemlerinin normal kullanımdan mı yoksa hor kullanımdan mı kaynaklandığının tespit edilmediğini, belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece yapılan yargılama sırasında mahallinde keşif yapılarak bilirkişi raporu alınmış olup hükme esas alınan bilirkişi raporunda taşınmazın boyanması için 10.000 TL zemin mermer ve paledyen kaplaması silinmesi için 9500 TL kiracı tarafından yaptırılan bölmelerin yıkımı, fazladan yapılan tesisatların sökülmesi ve taşınması için 5000 TL ve betonarme kirişlerde açılan deliklerin kapatılması için 2500 TL olmak üzere 27.000 TL tutarında masraf belirlenmiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda taleple bağlı kalınarak davanın kabulüne ve 18.500 TL nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Taraflar arasında 01/01/1999 başlangıç tarihli 1 yıl süreli kira sözleşmesi konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kira sözleşmesi, kiraya veren D.. S.. ile kiracı Maliye Hazinesi adına İstanbul Defterdarlığı arasında düzenlenmiş olup sözleşmede kiralanan taşınmazın resmi hizmet binası olarak kullanılacağı kararlaştırılmıştır. Dosya kapsamına göre davaya konu taşınmazın kira süresi içerisinde vergi dairesi olarak kullanıldığı anlaşılmaktadır. Kira sözleşmesinin 11. maddesinde kiracının binanın ana özelliğine zarar vermeyecek şekilde tadilat yapabileceği düzenlenmiştir.
6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 316 (818 Sayılı Borçlar Kanununun 256.) maddesi hükmü uyarınca kiracı kiralananı tam bir özenle kullanmak ve aynı Kanunun 334. (818 Sayılı Borçlar Kanununun 266.) maddesi gereğince sözleşme sonunda aldığı hali ile kiralayana teslim etmekle yükümlü olup kiracı sözleşmeye uygun kullanma dolayısıyla kiralananda meydana gelen eskimelerden ve bozulmalardan sorumlu değildir. Davalının kiralananı kullandığı süre ve kullanma amacı gözetildiğinde olağan kullanımdan kaynaklanan yıpranma ve eskimelerin olacağı kuşkusuzdur. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda genel olarak taşınmazda hor kullanımdan kaynaklanan hasar oluştuğu belirtilmesine rağmen raporda belirtilen hasar kalemlerinin her biri için ayrı ayrı değerlendirme yapılmadığı gibi, kiralananın tahliye edildiği tarih esas alınarak bu tarihe göre hesaplama yapılması gerekirken 2013 yılı piyasa rayiçleri esas alınarak hasar bedelinin belirlendiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, davaya konu edilen hasar kalemlerinin hor kullanmadan mı yoksa normal kullanmadan mı kaynaklandığı ve tahliye tarihi itibarıyla taşınmazda hor kullanmadan kaynaklanan hasar bedelinin ne kadar olduğu hususlarında denetime elverişli bilirkişi raporu alındıktan sonra sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 29.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.