Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/14156 Esas 2016/9351 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/14156
Karar No: 2016/9351
Karar Tarihi: 05.12.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/14156 Esas 2016/9351 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalılar arasındaki iptali davasına ilişkin olarak, Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen kararın temyiz edilmesi sonucunda Yargıtay'a gönderildiği ve davalı vekilinin kanun yolundan feragat yetkisi gözetilerek kararın reddedildiği belirtilmiştir. HMK'nun 307 vd. maddeleri uyarınca feragatın, talep sonucundan vazgeçilmesi anlamına geldiği açıklanmıştır. Dairenin kararı uyarınca, davalılar vekilinin temyiz talebinin feragat nedeniyle reddine karar verilmiştir. Sonuç olarak, temyiz isteminin reddi kararı verilmiştir.
Kanun Maddeleri: HMK'nun 307 vd., 74., HUMK'nun 432/4.

11. Hukuk Dairesi 2016/14156 E. , 2016/9351 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki iptali davasından dolayı ... 8. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen davanın kabulüne ilişkin yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle dava dosyası Dairemize gönderilmiş olup, aşamada mümeyyiz taraf vekilinin 23.06.2016 tarihli dilekçe ile temyiz isteminden vazgeçtiğini bildirdiği, Dairemizin 26.09.2016 tarih ve 761-7517 sayılı geri çevirme kararı uyarınca adı geçen davalı vekilinin kanunyolundan feragate ilişkin özel yetki taşıyan vekaletnamesinin ikmal edilerek dava dosyasının yeniden Dairemize gönderildiği gözlenmekle, dosya re’sen ele alındı, gereği görüşülüp düşünüldü.
Feragat, HMK’nun 307 vd.. maddeleri uyarınca taraflardan birinin talep sonucundan vazgeçmesidir. Temyiz eden davalı yan vekilinin 23.06.2016 havale tarihli dilekçesi, temyiz talebinden vazgeçme mahiyetinde ve Dairemiz kararı uyarınca bilahare ikmal edilen vekaletnamedeki kanunyollarından feragat yetkisi de gözetildiğinde HMK’nın 74. maddesi uyarınca sonuç doğurucu niteliktedir. Bu itibarla, davalılar vekilinin temyiz isteminin feragat nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz isteminin HUMK’nun 432/4. maddesi uyarınca REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 05/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.