Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2016 Esas 2020/1758 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- 01.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2010 gün ve 6009 sayılı Kanun"un 13. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 367. maddesinin birinci fıkrasında bulunan "Yaptıkları inceleme sırasında 359 ve 360. maddelerde yazılı suçların işlendiğini tespit eden vergi müfettişleri ve vergi müfettiş yardımcıları tarafından ilgili rapor değerlendirme komisyonunun mütalaasıyla doğrudan doğruya ve vergi incelemesine yetkili olan diğer memurlar tarafından ilgili rapor değerlendirme komisyonunun mütalaasıyla vergi dairesi başkanlığı veya defterdarlık tarafından keyfiyetin Cumhuriyet Başsavcılığına bildirilmesi mecburidir." hükmü karşısında; dosya içerisinde 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 367. maddesi uyarınca dava şartı olan rapor değerlendirme komisyonu mütalaasının bulunmadığı anlaşılmakla, Adana Küçük ve Orta Ölçekli Mükellefler Grup Başkanlığı"nın 10.12.2012 tarihli ve 9942 sayılı üst yazısında bahsi geçen 08.11.2012 tarihli ve 206 sayılı Rapor Değerlendirme Komisyonu mütalaasının dosya arasına alınması gerektiği gözetilmeden yargılamaya devam edilmesi,
2- Sanık hakkında Adana 15. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2010/606 esas sayılı dosyasında da aynı 2008 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan yargılama yapıldığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında mükerrer yargılama yapılmasını önlemek ve zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağını belirlemek amacıyla; her iki dosya bakımından da suça konu sahte faturaların aynı olması durumunda davaların mükerrer olacağı, farklı olması durumunda ise eylemin zincirleme biçimde işlenmiş tek sahte fatura kullanmak suçunu oluşturacağı gözetilerek, Adana 15. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2010/606 E. sayılı dosyası getirtilip incelenip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.