MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme suçlarından, sanık ... hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık ...’nın adli sicil kaydına göre, aynı neviden suçlardan sabıkasının bulunduğu anlaşılmakla beraber, bu hususun 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 51. maddeleri ile 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinde düzenlenmiş cezanın kişiselleştirilmesi normlarının tatbiki sırasında değerlendirilebileceği, sanıkların suç işlemek için önceden anlaşarak TCK"nın 37/1. maddesi kapsamında suça doğrudan katıldıklarının anlaşılması karşısında, benzer gerekçeler ile sanık ... hakkında alt sınırdan hüküm kurulmasına karşın, sanık ... hakkında TCK"nın 61. maddesinde yer almayan "sanığın kişiliği, aynı suçtan sabıkalı oluşu, suç işleme eğilimi” de gerekçe gösterilmek suretiyle alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edilmesi,
2-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulduğu sırada, TCK"nın 142/1-b maddesi gereğince 2 yıl 4 ay olarak tayin edilen temel cezadan TCK"nın 143. maddesi gereğince 1/4 oranında artırım yapıldığı sırada 2 yıl 11 ay yerine, hesap hatası sonucu 2 yıl 11 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilerek fazla ceza tayini,
3-Sanık ... hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulduğu sırada, TCK"nın 116/2. maddesi ile verilen 8 aylık temel cezanın TCK"nın 119/1-c maddesi gereğince bir kat artırıldığı sırada 16 ay yerine, 1 yıl 4 ay hapis cezasına; diğer sanık ... hakkında ise TCK"nın 116/2. maddesi ile verilen 6 aylık temel cezanın TCK"nın 119/1-c maddesi gereğince bir kat artırıldığı sırada 12 ay yerine, 1 yıl hapis cezasına hükmedilerek sanıklar hakkında fazla ceza tayini,
4-Dosya kapsamına göre hırsızlık eyleminin gece saat 23:30-04:00 sıralarında gerçekleştirildiğinin anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında hırsızlık suçu yönünden, TCK’nın 143. maddesi uyarınca artırım yapıldığı halde, işyeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden aynı yasanın 116/4. maddesi yerine 116/2. maddesi ile uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
5-Mala zarar verme suçu yönünden, TCK’nın 151. maddesi yerine, uygulama maddesi olarak aynı yasanın 116/2. maddesinin gösterilmesi,
6-Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı ile sanıklar ... ve ...’in temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen aykırı olarak BOZULMASINA,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz incelenmesine gelince;
Mala zarar verme suçu yönünden, TCK’nın 151. maddesi yerine, uygulama maddesi olarak aynı yasanın 116/2. maddesinin gösterilmesi, yapılan uygulamaya göre sonuca etkili olmadığından mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiş, bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu ve kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Bu dava sebebiyle yapılan toplamda 36 TL yargılama giderinden her bir sanığın sarfına neden olduğu 18 TL davetiye giderinin 6352 sayılı yasanın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanıklara yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı ile sanık ...’in temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin” çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin yazılması ile hüküm fıkrasından yargılama giderleri ile ilgili bölümün çıkarılarak yerine ""bu dava sebebiyle yapılan ve her bir sanığın sarfına sebebiyet verdiği 18 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine” cümlesi eklenmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.04.2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.