Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/7945 Esas 2018/4966 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK 155/2, 62, 52 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Katılan ...’ın yetkilisi bulunduğu...Ayakkabı şirketinde pazarlamacı olarak çalışan sanığın, katılan şirket adına tahsil ettiği üç adet çekten iki adedini katılan şirkete vermesine rağmen, suça konu 5.000 TL bedelli çeki teslim etmeyerek uhdesinde tutmak suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda,
Sanığın tüm aşamalarda suçlamaları kabul etmediğine ve çekin şirket yetkilisi Beytullah tarafından kendisine verildiğine ilişkin savunması ve katılan şirket yetkilisi Beytullah’ın da “sanığın paraya ihtiyacı olduğunu söylemesi üzerine, suça konu çeki kullanıp, daha sonra parasını vermek üzere sanığa verdiğine” ilişkin beyanı karşısında, sanık ile katılan arasında, borç olarak verilen suça konu çek bedelinin geri ödenmemesinden kaynaklanan, özel hukuk kapsamında çözümü mümkün hukuki ihtilaf mahiyetinde bir anlaşmazlık olduğu anlaşıldığından, sanık hakkında unsurları itibariyle oluşmayan hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan beraatı yerine, yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü verilmesi,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19/06/2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının alt sınırın üzerinde “12 gün” olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03/07/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.