Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/15016 Esas 2015/23819 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 2 - 2013/75691
MAHKEMESİ : Ankara 10. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/12/2012
NUMARASI : 2012/963 (E) ve 2012/892 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hükmün şikayetçi tarafından temyiz edilmediği belirlenerek,
1-Sanıklar A.. Ö.., M.. P.. ve S.. G.. hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz itirazları üzerine yapılan incelemede;
Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK"nın 116/2-4.maddeleri uyarınca hükmolunan 2 yıl hapis cezasının aynı Kanun"un 119/1-c maddesi uyarınca bir kat artırıldığında 4 yıl hapis cezası yerine 4 yıl 9 ay hapis cezasına hükmedildiğinin yazılması aynı Kanun"un 62/1.maddesinin uygulanması sırasında 3 yıl 4 ay hapis cezasına hükmedilerek sonuçta doğru ceza tayin edilmesi nedeniyle mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olduğu kabul edilmiştir.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2-Sanıklar S.. B.. hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi ve S.. A.. hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz itirazlarına gelince,
Sanık S.. A.. hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK"nın 116/2-4.maddeleri uyarınca hükmolunan 2 yıl hapis cezasının aynı Kanun"un 119/1-c maddesi uyarınca bir kat artırıldığında 4 yıl hapis cezası yerine 4 yıl 9 ay hapis cezasına hükmedildiğinin yazılması aynı Kanun"un 62/1.maddesinin uygulanması sırasında 3 yıl 4 ay hapis cezasına hükmedilerek sonuçta doğru ceza tayin edilmesi nedeniyle mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olduğu kabul edilmiştir.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun oluşan kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanıkların adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyetleri olduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nun 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322.maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan;
Sanık s..’ın adli sicil kaydında yazılı Ankara 11.Asliye Ceza mahkemesinin 25.06.2009 tarih ve 647-773 sayılı ilamındaki cezalardan en ağırı olan 5237 sayılı TCK"nın 86/1.maddesi uyarınca hükmolunan 1 yıl 3 ay hapis cezasının, sanık S.. B..’in hakkında ise adli sicil kaydındaki Ankara 21.Asliye Ceza Mahkemesinin 18.09.2007 tarih ve 675-589 sayılı ilamının tekerrüre esas alınmasına karar verilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.