Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2009/7407 Esas 2010/54 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2009/7407
Karar No: 2010/54
Karar Tarihi: 18.1.2010

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2009/7407 Esas 2010/54 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2009/7407 E.  ,  2010/54 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :... Asliye 2. Hukuk Mahkemesi


    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne ilişkin verilen hükmün, süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:


    -K A R A R-


    Davacı vekili, dava dilekçesinde, davalıya kasko sigortası sözleşmesiyle sigortalı olan müvekkilinin aracının meydana gelen kazada hasarlandığını, ancak davalının ödeme yapmadığını ileri sürerek, 8.000,00.-YTL hasar bedelinin temerrüt faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili cevap dilekçesinde, kazaya ilişkin belgelerde araç sahibinin farklı bir kişi olduğu için poliçenin münfesih olduğunu, olay yerinin terk edildiğini, alkol raporunun alınmadığını, bu nedenlerle ispat yükünün davalıya geçtiğini, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna göre davanın kabulüne ilişkin verilen ilk karar Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nce bozulmuştur. Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, hasarın teminat içi olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne, 8.000,00—TL’nin temerrüt faiziyle tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekilince temyiz etmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
    2-Ancak, mahkemenin gerekçeli kararının hüküm fıkrasının 4. satırında, kısa kararda yer almadığı ve davanın alacak davası olmasına göre dava ile bir ilgisi bulunmadığı halde “Takip konusu alacağın % 40 oranında icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline” şeklinde hüküm kurulmuş olması doğru değil bozma nedeni ise de, anılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapmayı gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün HUMK’nun 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
    SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 4. satırında yer alan “Takip konusu alacağın % 40 oranında icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline” ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 367.00.-TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 18.1.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.