Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/18076 Esas 2018/25025 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/18076
Karar No: 2018/25025
Karar Tarihi: 21.11.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/18076 Esas 2018/25025 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıya ait işyerinde haksız fesih nedeniyle kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, asgari geçim indirimi, fazla mesai ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davanın kısmen kabul edilmesi üzerine davalı vekili temyiz talebinde bulunmuştur. Dosya incelendiğinde, fazla çalışma ücretinin hesaplanma yönteminin ve ara dinlenme süresinin ne kadar olması gerektiği konusunda uyuşmazlık olduğu belirtilmiştir. Bilirkişiye göre haftalık çalışma saatleri ve ara dinlenme süreleri hesaplanmıştır. Ancak Dairenin yerleşik uygulamasına göre fazla çalışma haftalık hesaplanmalı ve on bir saate kadar olan çalışmalarda ara dinlenmesi en az bir saat, on bir saatten fazla çalışmalarda ise en az bir buçuk saat olarak verilmelidir. Bu nedenle verilen karar hatalı olduğundan bozulmuştur. Kanun maddeleri ise belirtilmemiştir.
22. Hukuk Dairesi         2017/18076 E.  ,  2018/25025 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi


    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde 22.05.2011-22.06.2014 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdinin haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık ücretli izin, asgari geçim indirimi, fazla mesai ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
    Davalıların Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan deliller ve yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2- Fazla çalışma ücretinin hesaplanma yöntemi ile çalışılan süreler için verilmesi gereken ara dinlenme süresinin ne kadar olması gerektiği konusunda uyuşmazlık vardır.
    Somut uyuşmazlıkta, hükme esas raporu hazırlayan bilirkişi tarafından, davacının 08.00-20.00 saatleri arasında günde 1 saat ara dinlenme süresinin mahsubu ile 11 saat çalıştığı, ayda 2 gün izin yaparak 28 gün üzerinden günlük 11 saat çalışma ile toplam 308 saat çalışıldığı, aylık 180 saati aşan çalışmanın 128 saat olup, bu sürenin haftaya tekabül eden kısmının (128 saat:4 hafta) 32 saat olduğu ve davacının haftalık 32 saat fazla çalışma yaptığı, son 3 aylık dönemde ise 08.00-18.00 saatleri arasında günde 1 saat ara dinlenme süresinin mahsubu ile 9 saat çalıştığı, ayda 2 gün izin yaparak 28 gün üzerinden günlük 9 saat çalışma ile toplam 252 saat çalışıldığı, aylık 180 saati aşan çalışmanın 72 saat olup, bu sürenin haftaya tekabül eden kısmının (72 saat: 4 hafta) 18 saat olduğu ve son 3 aylık dönem için de haftalık 18 saat fazla çalışma yapıldığı kabul edilmiştir.
    Öncelikle, Dairemizin yerleşik uygulamasına göre, fazla çalışma haftalık hesaplanmalı ve on bir saate kadar olan (on bir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, on bir saatten fazla çalışmalarda ise en az bir buçuk saat olarak verilmelidir.
    Buna göre, davacının ayda 2 gün izin kullandığı kabul edildiğinden, 08.00-20.00 saatleri arasında günde 1,5 saat ara dinlenme süresinin mahsubu ile ayda 2 hafta 6 gün, 2 hafta ise 7 gün üzerinden çalışıldığı, her hafta için yasal çalışma süresi olan 45 saati aşan kısmın hesaplanması gerektiği, son 3 aylık dönemde ise 08.00-18.00 saatleri arasında günde 1 saat ara dinlenme süresinin mahsubu ile ayda 2 hafta 6 gün, 2 hafta ise 7 gün üzerinden çalışıldığı, her hafta için yasal çalışma süresi olan 45 saati aşan kısmın hesaplanması gerektiği
    anlaşılmıştır.
    Mahkemece belirtilen hususlar gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.