MAHKEMESİ : KAYSERİ 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/02/2012
NUMARASI : 2009/17-2012/92

Taraflar arasında görülen davada Kayseri 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 23.02.2012 tarih ve 2009/17-2012/92 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin, davalı şirketin Kayseri"de bulunan ve resmen kapatmış olduğu 3 adet mağazadaki demirbaş ve emtiaları satın aldığını, bu satın almaya karşılık düzenlenen faturalar ve yapılan ödemeler sonunda müvekkilinin davalıdan alacaklı olduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 75.000 YTL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davacı tarafa hiç bir borcunun bulunmadığını, taraflar arasında yapılan işletme hakkı devri protokolü ile davacının müvekkili ve dava dışı şirkete ait olmak üzere toplam 14 adet marketin işletme hakkını devraldığını, marketlerin içindeki demirbaş ve emtiaların devir bedelinin dışında olup, bunların ayrıca fatura ile davacı şirkete satıldığını, müvekkiline halen işletme devir bedelinin de ödenmediğini savunarak, davanın reddi ile takas ve mahsup taleplerinin kabulünü istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında yapılan satış ve devir nedeniyle kesilen faturalara istinaden ödenmesi gereken devir ve fatura bedelinin demirbaş ve emtialar ile birlikte 2.290.413,11 TL olmasına rağmen davacının davalıya toplam 2.365.416 TL ödeme yaptığı, yapılan ödemeden faturalar bedeli mahsup edildiğinde 75.012,89 TL fazla ödemede bulunduğu, bu nedenle davalıdan 75.012,89 TL miktarında alacaklı olduğu gerekçesiyle, taleple bağlı kalınarak davanın kabulü ile 75.000 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Taraflar arasındaki sözleşmesinin 5. maddesindeki 2.200,00 YTL, madde metninden de açıkça anlaşılacağı üzere işletme hakkının devir bedeli olarak öngörülmüştür. Oysa, davalı taraf davacıya bu miktarın üzerinde fatura kesmiştir. Bu husus işletmenin, işletme hakkı devir bedelinin sadece 2.200,00 YTL olduğunu, davacıya devredildiği çekişmesiz olan demirbaşların ve emtiaların bu bedelin içinde olmadığını göstermektedir. Bu itibarla, mahkemece davacının fazla bir ödemede bulunmadığı nazara alınarak davanın reddine karar verilmesi gerekirken, kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 15.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.