Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/18063
Karar No: 2018/25022
Karar Tarihi: 21.11.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/18063 Esas 2018/25022 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Mahkeme, bir işçi ve işveren arasındaki davada, fazla mesai ücreti ve yıllık izin ücreti alacağına ilişkin taleplerin kabul edilebilirliğini araştırmıştır. İşçi fazla mesai yaptığını iddia etmiş ancak tanık beyanları ispatlanamayacağı için kabul edilememiştir. Yıllık izin ücreti alacağına ilişkin hesaplama hatası yapıldığı tespit edilmiştir. Ayrıca, vekalet ücretine ilişkin yanlış karar verilmiştir. Yasa numaraları: 4857, 6100.
22. Hukuk Dairesi         2017/18063 E.  ,  2018/25022 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi


    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ve davalılar Sağnak Temizlik Ltd. Şti. İle ... vekilleri ile Zal Temizlik Ltd. Şti. tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı isteminin özeti:
    Davacı vekili, davacının davalı ..."nda Temizlik İşleri Müdürlüğü bünyesinde 15.09.2006 tarihinde temizlik görevlisi olarak işe başladığını, sigorta primlerinin ihale alan şirketler tarafından yatırıldığını, davalı Belediyenin asıl işveren, diğer davalıların alt işveren olduğunu, iş akdinin hiçbir neden olmaksızın davalı Sağnak şirketi tarafından feshedildiğini ileri sürerek bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı cevabının özeti:
    Davalılar, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme kararının özeti:
    Mahkemece, yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Karar süresi içinde davacı ve davalılar Sağnak Temizlik Ltd. Şti. İle ... vekilleri ile Zal Temizlik Ltd. Şti. tarafından temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
    Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
    Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, bu çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
    Somut olayda, fazla mesai alacağı konusunda hesap yapılırken davacı tanık anlatımları dikkate alınmıştır. Ancak davacı tanıklarının davalı işveren aleyhine açmış oldukları davalarının bulunduğu ve aralarında husumetin olduğu anlaşılmaktadır. Salt husumetli tanık beyanları ile fazla çalışma alacağının kanıtlanması mümkün değildir. Dosya içeriğine göre, işverenle husumetli durumda bulunan tanıkların beyanlarını destekler mahiyette başkaca bir bilgi, belge de bulunmadığından, fazla çalışma iddiasının ispat edilemediği anlaşılmaktadır. Bu itibarla, Mahkemece söz konusu talebin reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
    3-Taraflar arasında yıllık izin ücreti alacağının hesabı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
    4857 sayılı Yasa"nın 53.maddesindeki düzenlemeye göre, işçilere verilecek yıllık ücretli izin süresi hizmet süresine göre belirlenecek olup; bir yıldan beş yıla kadar (beş yıl dahil) olanlara ondört günden, beş yıldan fazla onbeş yıldan az olanlara yirmi günden, onbeş yıl (dahil) ve daha fazla olanlara yirmialtı günden az yıllık izin kullandırılmayacağı belirtilmiştir.
    Davacının 15.09.2006- 18.06.2014 tarihleri arasında 7 yıl 9 ay 3 günlük hizmet süresinin olduğunun anlaşılması karşısında, davacının ilk 5 yıl için 14 gün üzerinden (5 yıl*14 gün) 70 gün, 2 yıl için de 20 gün üzerinden (2 yıl*20 gün) 40 gün ve toplamda 110 gün yıllık izin hakkına sahip olduğu kabul edilmeli iken, davacının 130 gün izin ücretine hak kazandığının kabul edilmesi yerinde değildir.
    4-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun “Yargılama Giderlerinin Kapsamı” başlıklı 323. maddesinin birinci fıkrasının (ğ) bendinde, vekalet ücretinin vekille takip edilen davalarda takdir edileceği belirtilmiştir. Davalılardan Zal Temizlik .... Şirketinin vekilinin olmadığı anlaşılmakla, lehine vekalet ücreti verilmesi hatalı olmuştur.
    5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 3. maddesinin ikinci fıkrasına göre “Müteselsil sorumluluk da dahil olmak üzere, birden fazla davalı aleyhine açılan davanın reddinde, ret sebebi ortak olan davalılar vekili lehine tek, ret sebebi ayrı olan davalılar vekili lehine ise her ret sebebi için ayrı ayrı avukatlık ücretine hükmolunur.”
    Somut olayda, birden fazla davalıya karşı açılan eldeki davada, davalılar yönünden kısmen ret sebebi ortaktır. Belirtilen hüküm gereğince davalılar lehine tek vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi hatalıdır.
    Sonuç:
    Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.11.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi