MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi

Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-karşı davacı (kadın) tarafından; her iki dava yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı-davalı (koca)nın, boşanma davasıyla birlikte açtığı mal rejiminin tasfiyesine ilişkin davası tefrik edilerek boşanma davasının kabulüne karar verilmiştir. Davacı-davalı (koca) nın kabul edilen boşanma davası için toplam 42.70 TL harç masrafı bulunduğu halde mal rejiminin tasfiyesi için yatırılan harç da eklenerek yargılama gideri hesaplanması doğru olmamıştır. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün bu bölümünün düzeltilerek onanması gerekmiştir.(HUMK md.438/7)
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple gerekçeli kararın hüküm fıkrasının (7) bendinin hükümden çıkartılmasına ve yerine "Davacı tarafından yapılan 42.70. TL, harç gideri, 48,00 TL tebligat ve posta gideri olmak üzere toplam 90.70 TL sı yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine" cümlesinin yazılmasına hükmün bu bölümünün düzeltilmiş şekliyle, temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi.12.02.2014(Çrş.)
(Muhalif)

KARŞI OY YAZISI
Boşanmaya sebep olan olaylarda davalı-davacı (kadın)dan kaynaklanan sebeplerle taraflar arasında cinsel ilişki kurulamadığı ve kadının bu davranışı ağır kusur kabul edilerek tarafların boşanmasına karar verilmiştir. "Boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı saldırıya uğrayan taraf, kusurlu olan taraftan manevi tazminat olarak uygun miktarda bir para ödenmesini isteyebilir" (TMK. Mad. 174/2). Ne varki kadının boşanma sebebi olarak kabul edilen bu kusurlu davranışları kocanın kişilik haklarına saldırı niteliğinde değildir. Koca yönünden Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesindeki koşullar oluşmamıştır. Bu sebeple, kocanın manevi tazminat talebinin reddine karar verilmesi gerektiği halde, bu husus gözönünde bulundurulmaksızın yazılı olduğu şekilde kabulüne karar verilmesi doğru olmayıp hükmün bu yönden bozulması gerektiğini düşündüğüm için sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyorum.