Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2013/17500 Esas 2014/2280 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/17500
Karar No: 2014/2280
Karar Tarihi: 0.01.2014

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2013/17500 Esas 2014/2280 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı ile davacının arasındaki itirazın iptali davası sonucunda verilen karara davalı vekili itiraz etti. Mahkeme hükmü davalı asile tebliğ edildi ancak davalı vekili tarafından verilen temyiz dilekçesi yasal süre içinde yapılmadığı için reddedildi. Temyiz isteğinin süresinin geçmesi halinde mahkemece bir karar verilebileceği gibi Yargıtay da karar verilebileceğinden, süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddi gerektiği belirtildi. Kararda 1086 sayılı Yasa'nın temyize ilişkin ve halen yürürlükte olan hükümleri de detaylı bir şekilde açıklandı.
Kanun Maddeleri: 1086 sayılı Yasa, HUMK'un 432. maddesi, 01.06.1990 gün ve 3/4 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı.

19. Hukuk Dairesi 2013/17500 E. , 2014/2280 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... vek. Av. ... ile davalı ... vek. Av. ... aralarındaki itirazın iptali davası hakkında ... 4. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 06.06.2013 gün ve 2012/426 E- 2013/331 -K. sayılı hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Mahkeme hükmü yargılama aşamasından kendisini vekil ile temsil ettirmeyen davalı asil ..."e 22/07/2013 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı ... Alçın vekili Av. ... ise 30/07/2013 havale tarihli dilekçesi ile hükmün kanun yoluna ilişkin kısmının tavzihini talep etmiştir. Mahkemece, hükmün kanun yolunun gösterilmesine ilişkin kısmı tashih şerhi ile düzeltilmiş ve iş bu tashih şerhi ile gerekçeli karar ise davalı ... Alçın vekiline 18/09/2013 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı ... Alçın vekili hükmü 02/10/2013 tarihinde temyiz etmiştir. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin temyiz yolu açık olan kararlarının tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde temyiz edileceği 1086 sayılı Yasa"nın temyize ilişkin ve halen yürürlükte olan hükümleri ile düzenlenmiştir. Kanun ile düzenlenen bir sürenin kural olarak hakim tarafından değiştirilmesi mümkün değildir. Bu nedenle hükümde sürenin daha uzun veya daha kısa gösterilmesi ya da yanlış gösterilmesi sürenin işlemesine engel değildir. Bu nedenle, yapılan açıklamalardan da anlaşılacağı üzere, hüküm davalı asile 22/07/2013 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı vekili tarafından verilen temyiz dilekçesi ise, HUMK"un 432. maddesinde öngörülen 15 günlük yasal süre geçirildikten sonra 02/10/2013 tarihinde temyiz defterine kaydedilmiştir. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine,
30.01 .2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.