Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2012/6455 Esas 2013/5473 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı ... vdl. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 18/01/2006 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 20/12/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraf vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırıya dayalı manevi tazminat istemine ilişkin olup mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
Taraflar arsında yapılan yargılamanın son oturumunda hüküm olarak, davanın kısmen kabulüne; 1000 TL manevi tazminatın 11/12/2005 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya dair talebin reddine, şeklinde karar verilmişken, daha sonra yazılan gerekçeli kararda, asıl dava ve birleştirilen davaların kısmen kabulüne, her bir davacı için 1.000,00 TL manevi tazminatın 11/12/2005 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine, fazlaya dair talebin reddine hükmedilmiş ve böylece kısa karar ile gerekçeli karar arasında açık bir çelişki ortaya çıkmıştır.
Böyle bir durumun bozma nedeni oluşturacağına ve bozmadan sonra mahkemenin önceki kısa kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi giderme koşuluyla vicdani kanaatine göre karar verebileceğine, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu’nca 10/04/1992 gün ve 7/4 sayıyla karar verilmiştir.
Şu halde, karar belirtilen nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma biçimine göre tarafların diğer temyiz nedenlerinin incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve temyiz eden taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 25/03/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.