MAHKEMESİ : 1. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 07.06.2016 gün ve 2012/266 - 2016/102 sayılı kararı onayan Daire"nin 13.11.2018 gün ve 2017/691 - 2018/7009 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketçe üretilen bilgisayar programlarının OEM ve FFP adı verilen dağıtım yöntemleriyle tüketicilere ulaştırıldığını, OEM dağıtım yönteminde, programların bilgisayarlara önceden yüklendiğini ve programın yüklendiği bilgisayarlara, yüklenen programının davacı şirkete ait ve orijinal olduğunu belirtme amacıyla COA adı verilen orijinallık etiketlerinin yapıştırıldığını, ayrıca, yüklenen programın arızalanması ihtimaline binaen yüklenen programın bir kopyasını içeren kurtarma CD’sinin de tüketicilere sunulduğunu, davalı şirketin, bahsi geçen kurtarma CD’lerini üzerine davacı şirkete ait COA sertifikalarını yapıştırmak suretiyle özensiz ambalajlarla ikinci el olarak satışa sunduğunun tespit edildiğini, zikredilen eylemin davacının marka haklarına tecavüz eder nitelikte olduğunu zira, davalı şirketle aralarında yapılmış bir lisans sözleşmesi bulunmadığı gibi davalı şirketin, müvekkilinin yetkili dağıtıcı da olmadığını, kurtama CD’lerin satış amacıyla piyasaya sunulmadığını bu nedenle bu CD’ler üzerindeki marka hakkının tükenmediğini, marka hakkının tükendiği kabul edilse dahi davalı şirket eylemlerinin markanın kötüleştirilmesi ve değiştirilmesi niteliğinde olması sebebiyle marka hakkının yeniden dirileceğini ileri sürerek, davalı yanca gerçekleştirilen eylemin 556 sayılı KHK’da sayılan haklara tecavüz ettiğinin tespiti ile önlenmesini, 1.000.- TL maddi tazminat ve 5.000.- TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, talebin zamanaşımına uğradığını, davalı şirketin bilgisayar programlarının ikinci el olarak alım satımı işi ile iştigal ettiğini, hitap ettiği tüketici kitlesine sattığı ürünlerin ikinci el olduğunu özellikle belirtmek suretiyle satış yaptığını, davacıya ait ürünlerin ilk kullanıcı tarafından yasal yollardan satın alınmasından sonra ikinci el ürün olarak alınıp satılmasının davacının marka hakkını ihlal eder nitelikte bir eylem olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; davalı Verisil Bilgisayar Elekt. İletişim Tekn. ve Yay. Dış Tic. Ltd. Şti.’nin davacı ... aleyhine ikame ettiği, Microsoft’a ait 2. el bilgisayar programlarının alım satımının telif haklarına tecavüz teşkil etmediğinin tespiti istemine ilişkin davada, yayma hakkının tükenmesi sebebiyle davanın kabulüne karar verildiği ve anılan hükmün temyizi neticesinde, Yargıtay 11. H.D tarafından, bilgisayar programının 2. el satışını yasaklayan OEM lisans sözleşmesi 16. maddesinin 5846 sayılı Yasa"nın 23/2 maddesindeki emredici hüküm karşısında geçerli olmadığı gerekçesi ile onandığı, olayın ceza yargılamasına konu olduğu, ceza yargılaması sırasında aldırılan Adli Tıp raporunda da inceleme konusu davaya konu programlar üzerindeki 166 adet COA etiketinin (Microsoft özgünlük sertifikasının) orijinal olduğunun tespit edildiği, 2. el yazılımın daha önceki kopyaları tamamen silindikten sonra yeniden oluşturularak bu orjinal etiketlerle satışında bir sakınca olmadığı, gerekçesiyle davanın reddine dair verilen karar davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 31,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 520,95 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 03.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.