2. Ceza Dairesi Esas No: 2014/20281 Karar No: 2015/23774 Karar Tarihi: 23.12.2015
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/20281 Esas 2015/23774 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Çocuk Mahkemesi'nde görülen bir hukuk davasında, suça sürüklenen çocuk hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz istemi incelendiğinde, adli para cezası dahil olmak üzere mala zarar verme suçundan doğrudan hüküm verilen cezanın temyiz edilemeyeceği ve bu sebeple suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz isteminin reddedildiği belirtilmiştir. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarına ilişkin temyiz itirazları ise reddedilmiş ve kararın onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi belirtilmiştir.
2. Ceza Dairesi 2014/20281 E. , 2015/23774 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk ve suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 23.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.