Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2013/15526 Esas 2014/2248 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/15526
Karar No: 2014/2248
Karar Tarihi: 30.01.2014

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2013/15526 Esas 2014/2248 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Oltu Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir menfi tespit davasında, davacının 01/08/2006 keşide tarihli senedin 5.000 TL'lik miktarından borçlu olmadığı tespit edilerek, geri kalan 17.070 TL için borçlu olduğuna karar verilmiştir. Ancak kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki olması nedeniyle kararın HUMK'ya aykırı olduğu belirtilerek bozulması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda, HUMK'nun 381/2 (HMK.madde 298/2) maddesi de hatırlatılmıştır.
HUMK’nun 381. maddesi, “gerekçeli kararın verildiği anda duruşma tutanağına veya hüküm dosyasına yanlışlıkla veya ihmalkarlıkla yazılmamış, hatasız ve eksiksiz olan hükmün geçerli olacağı” hükmünü içermektedir. HMK'nın 298. maddesi ise \"hüküm özeti\" başlığı altında, hüküm özetinin yazılmasını ve kısa kararda belirtilen hükümlerin gerekçeli kararda da yer almasını zorunlu kılmaktadır.
19. Hukuk Dairesi         2013/15526 E.  ,  2014/2248 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Oltu Asliye Hukuk Mahkemesi
    TARİHİ : 06/02/2013
    NUMARASI : 2009/58-2013/233

    Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -

    Yerel mahkemenin yargılamayı sonuçlandırdığı kısa kararda (davanın reddine) denildiği halde, gerekçeli kararda (davanın kısmen kabul ve kısmen reddine, davacının 01/08/2006 keşide tarihli senedin 5.000 TL."sinden borçlu olmadığının tesbitine, geriye kalan 17.070 TL." sinden dolayı borçlu olduğunun tespitine) denilmiştir.
    Böylece tefhim edilen kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmıştır. Bu hal, HUMK"nun 381/2 (HMK.madde 298/2) maddesine aykırılık teşkil ettiğinden 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu Kararı uyarınca bir hüküm kurulmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer yönlerin incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 30.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.