MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İş ve çalışma hürriyetinin ihlali, mala zarar verme, hakaret
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 61/9. maddesinde belirtilen adli para cezasının seçimlik ceza olarak öngörüldüğü suçlarda, bu cezaya ilişkin gün biriminin alt sınırı, o suç tanımındaki hapis cezasının alt sınırından az, üst sınırı da hapis cezasının üst sınırından fazla olamaz şeklindeki düzenlemeye aykırı olacak şekilde sanık hakkında mahkumiyet hükümleri kurulması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında mala zarar verme ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiğinden, 21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 3/B maddesi ile değişik CMUK’nın 305. maddesi ile sonuç olarak hükmedilen 2.000 TL"ye kadar para cezaları kesin nitelikte olup, mala zarar verme ve hakaret suçlarından verilen cezaların miktarı itibariyle kesin olması nedeniyle hükümlerin temyizi mümkün bulunmadığından, sanık müdafiin anılan hükümlere yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 24.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.