Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17332 Esas 2020/4276 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17332
Karar No: 2020/4276
Karar Tarihi: 03.03.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17332 Esas 2020/4276 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda sanık kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı aldı. Sanık temyiz istemiş ve inceleme sonucunda hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Bozulma sebepleri arasında, denetim süresi içinde bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilememesi ve tahrik sebebiyle eksik ceza tayini gösterilmiştir. Hükmün bozulması kararına ek olarak, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakları dikkate alınarak işlem yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri açısından; 5271 sayılı CMK'nin 231/8. maddesi, 6545 sayılı Kanun'un 72. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 54. ve 29. maddeleri, TCK'nin 3. maddesi ve CMUK'un 326/son maddesi yasaya uygun olarak uygulanması gereken maddelerdir.

3. Ceza Dairesi 2019/17332 E. , 2020/4276 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın 14.01.2016 tarihinde yüzüne tefhim edilen hükme karşı, sanık müdafiinin 21.01.2016 Uyap havale tarihli süre tutum dilekçesi ile temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla, temyiz isteminin süresinde olduğu ve yine sanık hakkında kesin adli para cezası verilmiş olsa da, kesin adli para cezası ile birlikte güvenlik tedbirlerinden adli emanette kayıtlı eşyanın 5237 sayılı TCK’nin 54. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi karşısında, hükmün temyizinin kabil olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) 5271 sayılı CMK"nin 231/8. maddesine, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 72. maddesi ile eklenen "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanması geri bırakılmasına karar verilemez." şeklindeki hükmün ancak yürürlük tarihinden sonra işlenen suçlar bakımından uygulanabileceği, sanığın adli sicil kaydında yer alan ve 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten önce 18.02.2014 tarihinde kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının yeniden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel teşkil etmeyeceği gözetilmeden, hakkında takdiri indirim maddesi uygulanan sanık hakkında daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiğinden bahisle şartları oluşmadığı şeklindeki kanuni olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2) Sanık hakkında mağduru kasten yaralaması nedeni verilen mahkumiyet hükmü yönünden, sanık ile mağdur arasındaki karşılıklı kavgada ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespit edilememesi nedeni ile sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca tahrik hükümleri uygulanırken, TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi de nazara alınarak asgari oranda (1/4) indirim yapılması gerekirken, (1/2) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış haklarının dikkate alınmasına, 03.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.