MAHKEMESİ : İZMİR FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 14.03.2013 tarih ve 2013/17-2013/37 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı firmaca, müvekkili ile aynı iş kolunda faaliyet göstermesine rağmen ticaret unvanında “...” ibaresinin kılavuz sözcük olarak ve müvekkilinin markasına tecavüz eder biçimde kullanıldığını ve kaydettirildiğini ileri sürerek, davalının haksız rekabetinin tespit ve önlenmesini, davalı ticaret unvanının haksız rekabete yol açmayacak şekilde düzeltilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili,...’de İnka Ticaret unvanı ile kurulu olduklarını, küçük çaplı inşaat ve müteahhitlik işi yaptıklarını, ...’de aldıkları işleri takip için şirketi ...’e naklettiklerini, haksız rekabet etmediklerini, kaldı ki davacı şirketin, inşaat yapımı ile değil, ..., alüminyum doğrama ve ısı cam işleri ile uğraştığını, bir karışıklığın bulunmadığını ve kötüniyet olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 12.11.2012 gün, 2011/10673-17924 E.K sayılı ilamı ile bozulmuş, mahkemece Dairemiz bozma ilamına uyularak her ne kadar, davacı tarafça davalı şirketin...’den...’e naklinden sonra durumdan haberdar olunduğu ileri sürülmekteyse de, ilan üzerine dava konusu unvanın terkini için derhal dava açılmasının zorunlu olduğu gerekçesiyle, davalı şirketin ticaret unvanından “...” ibaresinin çıkarılması, silinmesine yönelik davanın reddine, temyiz itirazlarının reddedilmiş olduğu markaya tecavüzle ilgili olarak, mahkemenin ilk kararına yollama ile yetinilmesine, yeniden hüküm oluşturulmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 15.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.