Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2013/18806 Esas 2014/2213 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/18806
Karar No: 2014/2213
Karar Tarihi: 30.01.2014

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2013/18806 Esas 2014/2213 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Marmaris Sulh Hukuk Mahkemesi'ndeki menfi tespit davasında, davalının 5.745,40 TL tutarındaki alacağının 1.452,87 TL'sini ödediği tespit edildi. Ancak, dava dosyasındaki kısa kararda bu tutarın yanlış belirtilmesi sebebiyle gerekçeli kararla çelişki oluştu ve karar bozuldu. Ayrıca, davanın niteliği gözardı edilerek usul ve yasaya aykırı bir şekilde borçlu olunan miktar üzerinden olumlu tespit hükmü kuruldu. Mahkeme, taleple bağlılık kuralı gereği davacının borçlu olmadığı miktarı saptamalıydı. Kararda gösterilen HUMK'nun 381/2 maddesi ve İİK'nun 72. maddesi hükümlerine uyulması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- HUMK'nun 381/2. (HMK m.298/2) maddesi
- HUMK'nun 74. (HMK.nun 26.) madde hükmü
- İİK'nun 72. maddesi

19. Hukuk Dairesi 2013/18806 E. , 2014/2213 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Marmaris Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/06/2013
NUMARASI : 2010/403-2013/315

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Yerel mahkemenin yargılamayı sonuçlandırdığı kısa kararda “davanın kısmen kabul kısmen reddi ile Marmaris 1. İcra Müdürlüğü"nün 2010/211 Esas sayılı takip dosyasında davacının 5.745,40 TL (asıl alacak) "tan 1.452,87 TL borçlu olduğunun tespitine; Kalan miktar bakımından davanın reddine,” denildiği halde, gerekçeli kararda “davanın kısmen kabul kısmen reddi ile Marmaris 1. İcra Müdürlüğü"nün 2010/211 Esas sayılı takip dosyasında davacının 5.745,40 TL (asıl alacak) "tan 1.452,87 TL ve takip tarihine kadar işlemiş 179,84 TL faiz yönünden borçlu olduğunun tespitine; Kalan miktar bakımından davanın reddine,” denilerek, böylece tefhim edilen kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmıştır. Bu hal, HUMK.nun 381/2. (HMK m.298/2) maddesine aykırılık teşkil ettiğinden, 10.4.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 K sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı uyarınca bir hüküm kurulmak üzere kararın bozulması gerekmiştir. Diğer yandan dava, İİK.nun 72. maddesi hükmüne dayalı menfi tespit davasıdır. Bu durumda mahkemece, HUMK.nun 74. (HMK.nun 26.) madde hükmü de gözetilerek, taleple bağlılık kuralı çerçevesinde, davacının borçlu olmadığı miktar saptanarak menfi tespite hükmedilmesi gerekirken davanın niteliği gözardı edilerek borçlu olunan miktar üzerinden olumlu tespit hükmü kurulması da usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 30.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.