Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
Davanın yasal dayanağı, 506 sayılı Kanunun 26"ıncı maddesi olup davacı Kurum, somut olayda; 17.10.2007 tarihinde meydana gelen trafik kazası sonucu yaralanan sigortalıya yapılan tedavi giderlerinin kazaya sebep olan araçların sürücüleri ve sigorta şirketlerinden rücuan tahsilini istemiş ve mahkemece kısmen kabul kararı verilerek davacı aleyhine vekalet ücretine hükmedilmiş ise de; dava tarihinden sonra yürürlüğe giren 6111 sayılı Yasa uyarınca trafik kazalarından kaynaklı tedavi giderleri istenemeyeceğinden, bu hususta kusuru bulunmayan davacı Kurum aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesi yerinde görülmemiştir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438.maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hükmün vekalet ücretine ilişkin (5) nolu paragrafının silinerek hükümden çıkarılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.