Trafik güvenliğini tehlikeye sokmak suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 179/3-2, 62 ve 50/3 maddeleri uyarınca 500,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Antalya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/01/2017 tarihli ve 2016/287 esas, 2017/61 sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile anılan kararın kaldırılmasına ilişkin Antalya 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/02/2017 tarihli ve 2017/69 değişik iş sayılı kararını takiben, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 179/3-2 ve 62. maddeleri uyarınca 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına yönelik Antalya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/10/2017 tarihli ve 2017/111 esas, 2017/556 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 17/04/2018 gün ve 1876 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24/04/2018 gün ve KYB-2018-33904 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamında bulunan adlî sicil kaydına göre, suç tarihinden önce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan sanık hakkında tayin olunan 25 gün hapis cezasının, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/3. maddesindeki “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir” hükmü uyarınca sanığın daha lehine olacak şekilde, aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükmün konusuna, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 31/01/2019 tarih ve 2019/1 sayılı kararına göre, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 12. Ceza Dairesi’ne ait bulunduğundan dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın anılan Daireye GÖNDERİLMESİNE, 02/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.