Taraflar arasında görülen davada verilen 28/02/2013 tarih ve 2012/215-2013/111 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin markalarını ülke çapında tanıtarak markaları hak ettiği üne kavuşturduğunu, davalı dernek tarafından bu markaların kullanılması sureti ile ödül töreni düzenleneceği ve bu ödül törenine katılacak şirketlerden en az 2.000,00"er TL ücret alınacağının müvekkili tarafından haricen öğrenildiğini, bunun üzerine davalıya ihtarname keşide edildiğini, tüm bu uyarılara rağmen davalının 17.03.2012 tarihinde müvekkiline ait markaları kullanarak ticari amaçlı bir ödül töreni düzenlediğini ileri sürerek, 10.000,00 TL manevi tazminatın ve fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile müvekkilinin yoksun kaldığı kazancın karşılığı olarak 5.000,00 TL maddi tazminatın davalıdan tahsili ile hükmün ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili derneğin “... ” adlı markanın sahibi olduğunu, dolayısı ile bu marka ile ilgili tasarrufta bulunma hakkına sahip bulunduğunu, müvekkilinin Dernekler Kanununa uygun olarak kurulmuş bir dernek olarak kendi ismi ile tüketiciler yararına ödül verme hakkına ve bu ismi kullanma hakkına sonuna kadar sahip olduğunu, davacının tamamı ile kötü niyetli hareket ettiğini, savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacı ve davalı adına tescilli olan markalar karşılaştırıldığında, markalarda bulunan ortak unsurların "" ibareleri olduğu, markaların bir bütün olarak değerlendirilmesi ve ele alınması gerektiği, davacı ve davalı markası arasında iltibasa neden olacak bir benzerlik bulunmadığı gerekçeleriyle, davanın reddine karar verilmiştir.
.../...










-2-



Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 14.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.