Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/1255 Esas 2017/7592 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından faiz türü ve yargılama gideri ile sınırlı olarak temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, davalıya zorunlu trafik sigortalı aracın kusurlu olarak müvekkilinin yolcu olarak bulunduğu araca çarpması sonucu müvekkilinin sakat kaldığını, müvekkilinin hat sahibi olduğunu, bu hatta minibüs şoförü olarak çalıştığını, kaza sonrası uzun süre çalışamadığını beyanla, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla sürekli ve geçici işgöremezlik zararı için 100 TL maddi tazminatın temerrüt tarihinden işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiş, ıslah dilekçesiyle talebini 3.931.87 TL geçici işgöremezlik ve 62.264.22 TL sürekli işgöremezlik olarak toplam 66.196,09 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin sigortalı aracın kusuru ve poliçe limitiyle sınırlı sorumlu olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, açılan davanın kabulü ile, davacı tarafın talep etmiş olduğu, 3.931.87 TL geçici iş göremezlik ve 62.264.22 TL sürekli iş göremezlik zararının, dava tarihi olan 13/02/2012 tarihinden itibaren 3095 sayılı Kanunun 1. maddesi gereğince işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı taraftan alınarak (davalı tarafın ... poliçesi limiti ile sorumlu olduğu gözönünde tutularak) davacı tarafa verilmesine karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından faiz türü ve yargılama gideri ile sınırlı olarak temyiz edilmiştir.
Dava trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekili dava ve ıslah dilekçesinde talep edilen tüm maddi tazminat için avans faizi talep ettiği ve davalıya zorunlu trafik sigortalı araç kamyonet olduğu halde, mahkemece talep gibi avans faizi yerine yasal faize hükmedilmesi doğru olmadığı gibi, davanın kabulü sonucu yargılama giderleri arasında davacı tarafça karşılanan 200 TL ... bilirkişi raporu bedelinin davalıya yükletilmemesi de doğru değildir. Ne var ki, bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 Sayılı H.M.K.nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının (1) nolu bendindeki ‘‘3095 sayılı Kanunun 1. maddesi gereğince işletilecek yasal’’ ibareleri çıkarılarak yerine ‘‘avans’’ ibaresinin yazılmasına, (5) nolu bendindeki ‘‘miktarın’’ ibaresi çıkartılarak yerine ‘‘ile ... bilirkişi raporu gideri olarak 200 TL’nin’’ ibarelerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 12.9.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.